라틴어 문장 검색

Nam quaternarii tetragoni latus binarius est, novenarii ternarius.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, Quod superficies una tantum in proportionalitatibus medietate iungantur, solidi vero numeri duabus medietatibus in medio collocatis 1:13)
bis enim iij senarius est. Et quotienscunque datis duobus tetragonis eorum medietatem volumus invenire, latera eorum multiplicanda sunt, et qui ex his procreabitur, medietas est. Si autem cybi sunt, ut viij et xxvij, duae tantum inter hos eadem proportione medietates constitui queunt, xij scilicet et xviij.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, Quod superficies una tantum in proportionalitatibus medietate iungantur, solidi vero numeri duabus medietatibus in medio collocatis 1:15)
309, 17 Loco ῥυάδα. Sic certo legendum est, expulsa plerorumque codicum lectione χορυάδα, cui ansam dedit repetita ultima vocis loco syllaba.
(켈수스, De Medicina introduction, Adnotatio Critica).1655)
sed syllaba ta eadem manu, aut certe veteri atramento expuncta fuit Targa.
(켈수스, De Medicina introduction, Adnotatio Critica).170)
haec" inquit "syllaba nutat";
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, In podagrum qui carmina sua non stare dicebat5)
nec tamen brevioribus quam quae duabus syllabis enuntientur, sicuti Graecum est σκύλαξ, Latinum ferox, Graecum λάκων, Latinum celer:
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 7권, 12장 13:3)
nam quod saepe non litteras modo sed syllabas aut permutat aut praeterit, communis hominum error est.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Augustus, 88장 1:2)
nam et morari eum desisse inter homines producta prima syllaba iocabatur multaque decreta et constituta, ut insipientis atque deliri, pro irritis habuit;
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Nero, 33장 1:4)
Syllabas iungat ad praemium, et, quibus illa aetas delectari potest, munusculis invitetur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 4:8)
interim modo litterularum elementa cognoscat, iungat syllabas, discat nomina, verba consociet, atque, ut voce tinnula ista meditetur, proponatur ei crustula mulsi praemia et, quicquid gustu suave est, quod vernat in floribus, quod rutilat in gemmis, quod blanditur in pupis, acceptura festinet;
(히에로니무스, 편지들, Ad Pacatulam 1:8)
cuius indicium est quod syllaba secunda corripitur, quae natura producitur, cum solum dicitur die.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 20:2)
Quod autem diximus extremam istius vocis syllabam tum per e tum per i scribi, consuetum id veteribus fuit, ut his litteris plerumque in fine indifferenter uterentur, sicut praefiscine et praefiscini, proclive et proclivi.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 21:1)
λαγαροὶ autem, qui in medio versu breves syllabas pro longis habent:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIV. 3:1)
Ὑπερκαταληκτικοὶ syllaba longiores sunt:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIV. 4:1)
Verona docti syllabas amat vatis, Marone felix Mantua est, Censetur Aponi Livio suo tellus Stellaque nec Flacco minus, Apollodoro plaudit imbrifer Nilus, Nasone Paeligni sonant, Duosque Senecas unicumque Lucanum Facunda loquitur Corduba, Gaudent iocosae Canio suo Gades, Emerita Deciano meo:
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, LXI1)

SEARCH

MENU NAVIGATION