라틴어 문장 검색

inde minutatim dulcis didicere querellas, tibia quas fundit digitis pulsata canentum, avia per nemora ac silvas saltusque reperta, per loca pastorum deserta atque otia dia.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 47:3)
Hoc quidem, inquit, iam ferre non possum, quod Praetextatus noster in ingenii sui pompam et ostentationem loquendi vel paulo ante honori alicuius dei adsignari voluit quod servi cum dominis vescerentur, quasi vero curent divina de servis aut sapiens quisquam domi suae contumeliam tam foedae societatis admittat, vel nunc Sigillaria, quae lusum reptanti adhuc infantiae oscillis fictilibus praebent, temptat officio religionis ascribere, et quia princeps religiosorum putatur, nonnulla iam et superstitionis admiscet, quasi vero nobis fas non sit Praetextato aliquando non credere.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 1:2)
hunc in eunuchis debilitatem tibiis ingerentem, quarum ossa quasi semper in superfluo humore natantia naturali vigore caruerunt et ideo facile intorquentur, dum pondus superpositi corporis ferre non possunt, sicut canna pondere sibi inposito curvatur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, X. 11:2)
Nosses iocosae dulce cum sacrum Florae Festosque lusus et licentiam volgi, Cur in theatrum, Cato severe, venisti?
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, poem pr12)
Sed tu ne totiens domini patiare lituras Neve notet lusus tristis harundo tuos, Aetherias, lascive, cupis volitare per auras:
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, III7)
Innocuos censura potest permittere lusus:
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, IV4)
Delicias, Caesar, lususque iocosque leonum Vidimus - hoc etiam praestat harena tibi - Cum prensus blando totiens a dente rediret Et per aperta vagus curreret ora lepus.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, XIV1)
Quare deposita severitate Parcas lusibus et iocis rogamus, Nec castrare velis meos libellos.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, XXXV6)
Lascivos leporum cursus lususque leonum Quod maior nobis charta minorque gerit Et bis idem facimus, nimium si, Stella, videtur Hoc tibi, bis leporem tu quoque pone mihi.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, XLIV1)
Lusum creditis hoc iocumque?
(마르티알리스, 에피그램집, 2권, IV6)
Nescit, crede mihi, quid sint epigrammata, Flacce, Qui tantum lusus ista iocosque vocat.
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, XLIX1)
Infantem secum semper tua Bassa, Fabulle, Conlocat et lusus deliciasque vocat, Et, quo mireris magis, infantaria non est.
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, LXXXVII1)
Adhuc recenti tepet Erotion busto, Quam pessimorum lex amara fatorum Sexta peregit hieme, nec tamen tota, Nostros amores gaudiumque lususque - Et esse tristem me meus vetat Paetus, Pectusque pulsans pariter et comam vellens:
(마르티알리스, 에피그램집, 5권, XXXVII5)
Sed quod non grave sit nec infacetum, Parvi tibia condyli sonabit.
(마르티알리스, 에피그램집, 5권, LXXVIII10)
Pectore tu memori nostros evolvere lusus, Tu solitus totos, Rufe, tenere iocos, Accipe cum fletu maesti breve carmen amici Atque haec absentis tura fuisse puta.
(마르티알리스, 에피그램집, 6권, LXXXV6)

SEARCH

MENU NAVIGATION