라틴어 문장 검색

Moderabantur ambo principes cursus suorum equitum, secundum quod pedites appropinquare poterant.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IV 102:4)
Unde ambo, admistis sociorum copiis, fortiter in terga adversariorum equos laxant, usque ad portam urbis Jerusalem eos in fugam remittentes;
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER V 90:11)
Dissensionem vero, quae inter comitem Reymundum et Tankradum diu invaluit propter conventionem solidorum, quos ei injuste comes negaverat, ex admonitione spirituali ambobus principibus compunctis, concordi amore placaverunt.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VI 16:3)
Dehinc ducem ambo principes super his quae a Venetis audierant convenerunt;
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VII 40:4)
Itaque die statuto ibidem Caiphas rex et Tankradus ad colloquium convenerunt, ubi ambo concordes et amici facti sunt, omni querimonia exclusa.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VII 91:4)
sicque ambo, equus scilicet et sessor ejus a Christiano rege occisi sunt.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VII 135:4)
trans quem ambo casu corruentes, in [0617B] momento ab hostibus decollati sunt.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VIII 42:10)
Sarracenorum autem turmae, videntes quia Christianorum virtus audacter facie ad faciem vicino sibi hospitio proxime jungebatur, media nocte orbi incumbente, amotis tentoriis, amplius milliari subtractae consederunt, dum luce exorta consilium inirent utrum Ascalonem redirent, aut cives Japhet crebris assultibus vexarent.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IX 22:7)
Sic itaque Baldewino redempto, et in civitatem Rohas cum omni honore relato, Tankrado autem ab eadem civitate quam susceperat in custodiam excunte, semper inimicitiae et invidia inter ambos principes adeo excreverunt, ut congregata manu alter alteri praeda et insidiis nocere et adversari non abstineret.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER X 72:3)
Sic nichil refert utrum egeret avarus animus in delitiis aut in paupertate ponatur, malum suum illumsequitur, ita quod desunt inopie multa, avaritie omnia.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 35:23)
Et appellatur eciam per evangelium lex Domini,cum dicit de Helyzabet et Zacharia quod ambo erant iusti apud Deum, procedentesin omni opere et sermone secundum legem Moysi.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 89:9)
Requiras te ipsum et a te ipso in animo tuo recogites,quis es qui alium reprehendere vis vel aliis dicere vel utrum de similidicto vel facto valeas reprehendi.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 17:2)
Tu requiras, quid dicere vis, utrum sit utile, graveet profitabile, aut sit vanum et inane.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 36:2)
Quum loqui desideras, requiras cui loquaris, utrum amicovel alteri.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 56:2)
Similiter inspicere debes, qui consentiant huic negotioet voluntati tuæ atque consilio, et qui contradicant et quales, utper hoc cognoscas, utrum negotium vel consilium perduci possit ad effectum, an minime.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 143:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION