도구

도구

라틴어 문장 검색

Quid agant venti, quas torqueat umbras Aeacus, unde alius furtivae devehat aurum pelliculae, quantas iaculetur Monychus ornos, Frontonis platani convulsaque marmora clamant semper et adsiduo ruptae lectore columnae:
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura I6)
"vos lanam trahitis calathisque peracta refertis vellera, vos tenui praegnantem stamine fusum Penelope melius, levius torquetis Arachne, horrida quale facit residens in codice paelex, notum est cur solo tabulas inpleverit Hister liberto, dederit vivus cur multa puellae;"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura II34)
praestabat castas humilis fortuna Latinas quondam, nec vitiis contingi parva sinebant tecta labor somnique breves et vellere Tusco vexatae duraeque manus ac proximus urbi Hannibal et stantes Collina turre mariti, nunc patimur longae pacis mala, saevior armis luxuria incubuit victumque ulciscitur orbem, nullum crimen abest facinusque libidinis, ex quo paupertas Romana perit, hinc fluxit ad istos et Sybaris colles, hinc et Rhodos et Miletos atque coronatum et petulans madidumque Tarentum prima peregrinos obscaena pecunia mores intulit, et turpi fregerunt saecula luxu divitiae molles, quid enim Venus ebria curat?
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI153)
natali, Corvine, die mihi dulcior haec lux,, qua festus promissa deis animalia caespes expectat, niveam reginae ducimus agnam, par vellus dabitur pugnanti Gorgone Maura;
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XII1)
concipiunt etiam multum quoque saepe marinum umorem, vel uti pendentia vellera lanae, cum supera magnum mare venti nubila portant.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 17:3)
Ipse sed in pratis aries iam suave rubenti Murice, iam croceo mutabit vellera luto.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VII. 1:3)
Ac veluti summis antiquam in montibus ornum Cum ferro accisam crebrisque bipennibus instant Eruere agricolae certatim:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 9:2)
— Milesia vellera nymphae Carpebant hyali saturo fucata colore, Drymoque Xanthoque Ligeaque Phyllodoceque, Nisaee Spioque Thaliaque Cymodoceque, et:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVII. 17:1)
advolvunt ingentes montibus ornos.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 27:3)
Me domitus cognovit Arabs, me Marte feroces Heniochi, notique erepto vellere Colchi.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 6:38)
Procumbunt orni, nodosa impellitur ilex, Silvaque Dodones, et fluctibus aptior alnus, Et non plebeios luctus testata cupressus, Tum primum posuere comas, et fronde carentes Admisere diem:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 5:20)
Iam rarior aer, Et par Phoebus aquis, densas in vellera nubes Sparserat, et noctes ventura luce rubebant:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 2:2)
Nondum surgentibus altam In segetem culmis, cernit miserabile vulgus In pecudum cecidisse cibos, et carpere dumos, Et foliis spoliare nemus, letumque minantes Vellere ab ignotis dubias radicibus herbas.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 1:50)
Aspera te Pholoes frangentem, Monyche, saxa, Teque sub Oetaeo torquentem vertice vulsas, Rhoete ferox, quas vix Boreas inverteret, ornos:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 3:67)
Nullusque auderet pecori permittere pastor Vellere surgentem de nostris ossibus herbam;
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 7권 8:88)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION