라틴어 문장 검색

ut his exordia primis omnia et ipse tener mundi concreverit orbis;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA VI.23)
Ne nocturna quidem carpentes pensa puellae nescivere hiemem, testa cum ardente viderent scintillare oleum et putris concrescere fungos.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 1권 13:14)
Concrescunt subitae currenti in flumine crustae undaque iam tergo ferratos sustinet orbis, puppibus illa prius, patulis nunc hospita plaustris;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 3권 14:6)
et bestiae et vermes.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 76 9:16)
quid est otiosius verme ?
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 87 19:4)
Si vitam imputas mihi per se, nudam, egentem consilii, et id ut magnum bonum iactas, cogita te mihi imputare muscarum ac vermium bonum.
(세네카, 행복론, Liber III 141:5)
uidi ego rugoso tussim concrescere collo, sputaque per dentis ire cruenta cauos, atque animam in tegetes putrem exspirare paternas:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 534)
te ergo, norma morum, te, columna virtutum, te, si blandiri reis licet, vera, quia sancta, dulcedo, despicatissimi vermis ulcera digitis exhortationis contrectare non piguit;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 6권, Sidonius Domino Papae Lupo salutem 4:3)
qui autem non habent ex arboribus exitus umores, intra concrescentes putrescunt et efficiunt inanes eas vitiosas.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER SECUNDUS, 9장14)
sic animas caeli de fontibus unicoloras infundit natura solo, sed suavibus istic devinctae inlecebris retinentur, et aethera paucae conscendunt reduces, multas viscosus inescat pastus et ad superas percurrere non sinit auras, praescius inde Pater liventia Tartara plumbo incendit liquido piceasque bitumine fossas infernalis aquae furvo subfodit Averno, et Phlegethonteo sub gurgite sanxit edaces perpetuis scelerum poenis inolescere vermes, norat enim flatu ex proprio vegetamen inesse corporibus nostris animamque ex ore perenni formatam non posse mori, non posse vicissim pollutam vitiis rursum ad convexa reverti mersandam penitus puteo ferventis abyssi, vermibus et flammis et discruciatibus aevum inmortale dedit, senio ne poena periret non pereunte anima, carpunt tormenta foventque materiam sine fine datam, mors deserit ipsa aeternos gemitus et flentes vivere cogit.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1218)

SEARCH

MENU NAVIGATION