라틴어 문장 검색

Quinctiorum, Cincinnatique et Capitolini, sententiae abhorrebant a caede violandisque quos foedere icto cum plebe sacrosanctos accepissent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 68:3)
non valuisse patris pro filio, fratris pro fratre preces, tribunorum plebis, potestatis sacrosanctae ad auxilium libertatis creatae.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 475:1)
hunc ego institutum disciplina mea vicarium pro me rei publicae do dicoque vosque quaeso, Quirites, delatum mihi ultro honorem huic petenti meisque pro eo adiectis precibus mandetis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 206:2)
neque ad extremum, cum sacrosancti essent, dedi hostibus violarive posse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 119:2)
dedetis deinde et istos sacrosanctos, cum primum magistratu abierint, sed, si me audiatis, priusquam dedantur, hic in comitio virgis caesos, hanc iam ut intercalatae poenae usuram habeant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 121:2)
Itaque colonos etiam maritimos, qui sacrosanctam vacationem dicebantur habere, dare milites cogebant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 567:1)
quoniam igitur, adulescens, quid sentires non dissimulasti, vicarium tibi expediam cui tu arma equumque et cetera instrumenta militiae tradas et tecum hinc extemplo domum ducas, exerceas, docendum cures equo armisque.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 9:1)
ubi hoc modo exauctoratum equitem cum gratia imperatoris ceteri viderunt, se quisque excusare et vicarium accipere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 10:2)
aedilis plebis datus est quem, si aut in Sicilia praetori dicto audiens non esset Scipio aut iam in Africam traiecisset, prendere tribuni iuberent, ac iure sacrosanctae potestatis reducerent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 291:2)
Sticho vicario ipsi tuo.
(티투스 마키우스 플라우투스, Asinaria, act 2, scene 450)
Vah, delenire apparas, scio mihi vicarium esse, neque eo esse servom in aedibus eri qui sit pluris quam illest.
(티투스 마키우스 플라우투스, Asinaria, act 2, scene 452)
nunc reppererunt iam ei verbo vicarium (nihili quidem hercle verbumst ac vilissimum):
(티투스 마키우스 플라우투스, Stichus, act 1, scene 323)
Cumque diligenter ac saepe ab illo essent admoniti nequaquam ita fieri posse, ut absque purgatione sacrosancta quis oblationi sacrosanctae communicaret, ad ultimum furore commoti aiebant:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. V. 2:1)
Et ad hoc dicendum per interemptionem eius quod dicunt Samuelem Dei vicarium, quia non ut vicarius sed ut legatus spetialis ad hoc, sive nuntius portans mandatum Domini expressum, hoc fecit:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 6:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION