라틴어 문장 검색

Hinc ille Gyges inducitur a Platone, qui, cum terra discessisset magnis quibusdam imbribus, descendit in illum hiatum aeneumque equum, ut ferunt fabulae, animadvertit, cuius in lateribus fores essent;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 47:1)
Quocirca astutiae tollendae sunt eaque malitia, quae volt illa quidem videri se esse prudentiam, sed abest ab ea distatque plurimum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 89:1)
Qui hoc non perviderit, ab hoc nulla fraus aberit, nullum facinus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 95:1)
C. Marius cum a spe consulatus longe abesset et iam septimum annum post praeturam iaceret, neque petiturus umquam consulatum videretur, Q. Metellum, cuius legatus erat, summum virum et civem, cum ab eo, imperatore suo, Romam missus esset, apud populum Romanum criminatus est bellum illum ducere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 101:2)
Itaque factus est ille quidem consul, sed a fide iustitiaque discessit, qui optimum et gravissimum civem, cuius legatus et a quo missus esset, in invidiam falso crimine adduxerit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 101:4)
Si gloriae causa imperium expetendum est, scelus absit, in quo non potest esse gloria;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 111:2)
Cum vero intellexero te hoc scientiae genere gaudere, tum et praesens tecum propediem, ut spero, et, dum aberis, absens loquar.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 156:4)
Vnum est autem genus perfecti, a quo qui absunt, non genere differunt, ut Terentius ab Accio, sed in eodem genere non sunt pares.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 1장 3:3)
qui autem haec cognoverit, sine quibus ne illa quidem minima in causis quisquam recte tueri potest, quid huic abesse poterit de maximarum rerum scientia?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 48:3)
Ego enim, qui ab ineunte aetate incensus essem studio utriusque vestrum, Crassi vero etiam amore, cum ab eo nusquam discederem, verbum ex eo numquam elicere potui de vi ac ratione dicendi, cum et per me ipsum egissem et per Drusum saepe temptassem;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 97:1)
Hanc ego absolutionem perfectionemque in oratore desiderans, a qua ipse longe absum, facio impudenter;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 130:3)
atque etiam, si quando in dicendo scriptum attulerit aliquid, cum ab eo discesserit, reliqua similis oratio consequetur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 152:4)
Nonne videtis equitem Romanum, hominem acutissimo omnium ingenio, sed minime ceteris artibus eruditum, C. Aculeonem, qui mecum vivit semperque vixit, ita tenere ius civile, ut ei, cum ab hoc discesseritis, nemo de eis, qui peritissimi sunt, anteponatur?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 191:2)
quaero igitur, quid adiuverit oratorem in his causis iuris scientia, cum hic iuris consultus superior fuerit discessurus, qui esset non suo artificio, sed alieno, hoc est, non iuris scientia, sed eloquentia, sustentatus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 238:3)
Equidem tantum absum ab ista sententia, ut non modo non arbitrer subsidium senectutis in eorum, qui consultum veniant, multitudine esse ponendum, sed tamquam portum aliquem exspectem istam quam tu times, solitudinem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 255:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION