라틴어 문장 검색

'Ita,' inquit Antonius 'et in eo quidem genere scio et me et omnis, qui adfuerunt, delectatos esse vehementer, cum a te est Popilia, mater vestra, laudata, cui primum mulieri hunc honorem in nostra civitate tributum puto.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 44:1)
ubi adest armatus adversarius, qui sit et feriendus et repellendus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 72:5)
Equidem soleo dare operam, ut de sua quisque re me ipse doceat et ut ne quis alius adsit, quo liberius loquatur, et agere adversari causam, ut ille agat suam et quicquid de sua re cogitarit in medium proferat:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 102:1)
Invertuntur autem verba, ut, Crassus apud M. Perpernam iudicem pro Aculeone cum diceret, aderat contra Aculeonem Gratidiano L. Aelius Lamia, deformis, ut nostis;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 262:2)
ut cum Africanus censor tribu movebat eum centurionem, qui in Pauli pugna non adfuerat, cum ille se custodiae causa diceret in castris remansisse quaereretque, cur ab eo notaretur, "non amo" inquit "nimium diligentis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 272:3)
C. Canius, eques Romanus, cum Rufo adesset, exclamat, neutrum illis litteris declarari:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 280:5)
" Adnuit Silus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 285:8)
" Id quoque toto capite adnuit, ut se Crasso daret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 285:10)
Permulta tum vehementissima contentione animi, ingeni, virium ab eo dicta esse constabat sententiamque eam, quam senatus frequens secutus est ornatissimis et gravissimis verbis, ut populo Romano satis fieret, numquam senatus neque consilium rei publicae neque fidem defuisse ab eo dictam et eundem, id quod in auctoritatibus perscriptis exstat, scribendo adfuisse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 5:1)
quae est pura sic, ut Latine loqui paene solus videatur, sic autem gravis, ut in singulari dignitate omnis tamen adsit humanitas ac lepos.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 29:3)
Quod si in nobis, qui adsumus, tantae dissimilitudines , tam certae res cuiusque propriae et in ea varietate fere melius a deteriore facultate magis quam genere distinguitur atque omne laudatur, quod in suo genere perfectum est, quid censetis, si omnis, qui ubique sunt aut fuerunt oratores, amplecti voluerimus, nonne fore ut, quot oratores, totidem paene reperiantur genera dicendi?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 34:1)
nemo extulit eum verbis, qui ita dixisset, ut, qui adessent, intellegerent quid diceret, sed contempsit eum, qui minus id facere potuisset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 52:5)
valde autem est absurdum ei contionem aut senatum aut ullum coetum hominum committere, cui nemo illorum, qui adsint, sanus, nemo civis, nemo liber esse videatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 65:5)
ac vellem ut meus gener, sodalis tuus, Hortensius, adfuisset;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 228:5)
nam quae venienti- bus malis obstat, fortitudo, quae quod iam adest tolerat et perfert, patientia nominatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 22장 4:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION