살아있는 라틴어 : 문장 검색

Nec mora, dum saevit, dum corpora versat in orbem stridentemque novo spumam cum sanguine fundit, vulneris auctor adest hostemque inritat ad iram splendidaque adversos venabula condit in armos.

Illi laetitiae est cum munere muneris auctor:

E quibus ingenti tendentes bracchia voce "pone age nec titulos intercipe, femina, nostros," Thestiadae clamant "nec te fiducia formae decipiat, ne sit longe tibi captus amore auctor" et huic adimunt munus, ius muneris illi.

At simul est auctor necis editus, excidit omnis luctus et a lacrimis in poenae versus amorem est.

mortis mihi displicet auctor.

Desierat cunctosque et res et moverat auctor, Thesea praecipue.

Dixit, perque altam saucius Oeten haud aliter graditur, quam si venabula taurus corpore fixa gerat, factique refugerit auctor.

Tune meae necis auctor eris?"

Namque laboriferi cum iam natalis adesset Herculis et decimum premeretur sidere signum, tendebat gravitas uterum mihi, quodque ferebam, tantum erat, ut posses auctorem dicere tecti ponderis esse Iovem.

Attonitus subita iuvenis Maeandrius ira proicit acceptas lecta sibi parte tabellas vixque manus retinens trepidantis ab ore ministri "dum licet, o vetitae scelerate libidinis auctor, effuge!"

Ille etiam Thracum populis fuit auctor amorem in teneros transferre mares citraque iuventam aetatis breve ver et primos carpere flores.

Ego sum tibi funeris auctor.

Non satis hoc Phoebo est (is enim fuit auctor honoris):

"nunc" inquit "ades, dea muneris auctor!"

Miscuerat puris auctorem muneris undis: