라틴어 문장 검색

Quis est mortalis tanta fortuna adfectus umquam Qua ego nunc sum, cuius haec ventri portatur pompa?
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVI. 2:1)
Est autem natio hominum iuxta agrum Praenestinum qui Carsitani vocantur ἀπὸ τῶν καρύων, cuius rei meminit Varro in logistorico qui inscribitur Marius de fortuna:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVIII. 5:3)
Et idem, cum miserabilem fortunam suam faceret, ut victo sibi parceretur:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, II. 11:1)
Movit et a fortuna modo misericordiam modo indignationem.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, III. 6:1)
Ipse Mycenaeus, a fortuna:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 22:2)
Me quoque per multos similis fortuna labores.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 9:5)
Fortunam Homerus nescire maluit, et soli decreto, quam μοῖραν vocat, omnia regenda committit, adeo ut hoc vocabulum τύχη in nulla parte Homerici voluminis nominetur.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVI. 8:2)
— Nec, si miserum fortuna Sinonem Finxit, vanum etiam mendacemque inproba finget.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 57:1)
— Nam si a me regnum fortuna atque opes Eripere quivit, at virtutem nequiit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 57:3)
Virtuti sis par, dispar fortunis patris
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 58:3)
Audentes fortuna iuvat.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 62:1)
Fortibus est fortuna viris data
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 62:3)
multos alterna revisens Lusit et in solido rursus fortuna locavit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 16:2)
Et rursus multae fortunae forte recumbunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 16:5)
Haudquaquam quemquam semper fortuna secuta est.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 16:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION