라틴어 문장 검색

Et quamquam isti sensus mystici variis appellentur nominibus, generaliter omnes dici possunt allegorici, cum sint a litterali sive historiali diversi.
(단테 알리기에리, Epistolae 97:10)
Propter quod necessarium apparet ad bene esse mundi Monarchiam esse, sive unicum principatum qui 'Imperium' appellatur.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 9:7)
et denique Paulus "plenitudinem temporis" statum illum felicissimum appellavit.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 16:6)
et quod quicquid est in rebus inferioribus bonum, cum ab ipsa materia esse non possit, sola potentia esistente, per prius ab artifice Deo sit et secondario a celo, quod organum est artis divine, quam 'naturam' comuniter appellat. 4.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 2:9)
quam quidem collisionem, quia primitus unius ad unum fuit ipsa inventa, 'duellum' appellamus. 3.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 30:7)
Hic Pirrus 'Heram' vocabat fortunam, quam causam melius et rectius nos 'divinam providentiam' appellamus. 9.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 31:5)
"Contradicentibus autem Iudeis, coactus sum appellare Cesarem, non quasi gentem meam habens aliquid accusare, sed ut eruerem animam meam de morte". 6.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 12:20)
2. Sed quia unamquanque doctrinam oportet non probare, sed suum aperire subiectum, ut sciatur quid sit super quod illa versatur, dicimus, celeriter actendentes, quod vulgarem locutionem appellamus eam qua infantes assuefiunt ab assistentibus cum primitus distinguere voces incipiunt;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 3:1)
et hoc modo viros appellamus illustres, vel quia potestate illuminati alios et iustitia et karitate illuminant, vel quia excellenter magistrati excellenter magistrent, ut Seneca et Numa Pompilius.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 160:3)
1. Hoc autem vulgare quod illustre, cardinale, aulicum et curiale ostensum est, dicimus esse illud quod vulgare latium appellatur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 173:1)
8. Qua[re], si bene recolimus summa summis esse digna iam fuisse probatum, et iste quem tragicum appellamus summus videtur esse stilorum, et illa que summe canenda distinximus isto solo sunt stilo canenda:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 51:1)
Et necessaria quidem appellamus que campsare non possumus, ut quedam monosillaba, ut si, no, me, te, sÈ, ý, Ë, i’, Ú, u’, interiectiones et alia multa.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 116:2)
et diesis esse non potest, secundum quod eam appellamus, nisi reiteratio unius ode fiat, vel ante diesim, vel post, vel undique.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 141:2)
Altera gens alteram foedifragam appellare.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM QUINTUM.78)
Gens altera uti supra diximus alteram foedifragam appellare.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM SEPTIMUM.29)

SEARCH

MENU NAVIGATION