라틴어 문장 검색

cum iam virium haud paeniteret, consilium deinde viribus parat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 92:1)
domi militiaeque sub haud paenitendo magistro, ipso Anco rege, Romana se iura, Romanos ritus didicisse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 376:1)
sin suos eius paeniteat, quippe qui alii super alios trucidentur, exsulatum eant, bona amittant, quid spei melioris Latinis portendi?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 512:1)
cuius impetratae ab insita animis levitate ante deductum Cremera Romanum praesidium paenituit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 553:2)
adeoque neminem noxiae paenitebat ut etiam insontes fecisse videri vellent, palamque ferretur malo domandam tribuniciam potestatem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 602:2)
se tamen, utcumque sit, etiam nunc paenitere sua sponte Aequos quam pati hostilia malle.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 14:2)
si paeniteat, tutum receptum ad expertam clementiam fore:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 15:1)
sisti reum, pecuniamque ni sistatur populo promitti placere pronuntiant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 153:3)
summam pecuniae quantam aequum esset promitti, veniebat in dubium;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 154:1)
si quis collegam appellasset, ab eo ad quem venerat ita discedebat ut paeniteret non prioris decreto stetisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 387:2)
placere itaque patrem arcessiri, interea iuris sui iacturam adsertorem non facere quin ducat puellam sistendamque in adventum eius qui pater dicatur promittat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 481:1)
vosmet tantum eorum paeniteat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 742:2)
paeniteat nunc vos plebeii consulis, cum maiores nostri advenas reges non fastidierint et ne regibus quidem exactis clausa urbs fuerit peregrinae virtuti?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 36:2)
et tamquam paeniteat laboris, novum bellum cum finitimo populo et potentissimo parari qui omnem Etruriam sit concitaturus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 646:1)
quod ubi Romam est nuntiatum, maestitiam omnibus, senatui curam metumque iniecit, ne tum vero sustineri nec in urbe seditio nec in castris posset et tribuni plebis velut ab se victae rei publicae insultarent, cum repente quibus census equester erat, equi publici non erant adsignati, concilio inter sese habito senatum adeunt factaque dicendi potestate equis se suis stipendia facturos promittunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 79:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION