라틴어 문장 검색

quodsi omnia nobis, quae ad victum cultumque pertinent, quasi virgula divina, ut aiunt, suppeditarentur, turn optimo quisque ingenio negotiis omnibus omissis totum se in cognitione et scientia collocaret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 203:2)
Sapientia autem est, ut a veteribus philosophis definitum est, rerum divinarum et humanarum causarumque, quibus eae res continentur, scientia;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 7:4)
Atque hoc multo magis efficit ipsa naturae ratio, quae est lex divina et humana;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 28:4)
Cum vero iurato sententia dicenda erit, meminerit deum se adhibere testem, id est, ut ego arbitror, mentem suam, qua nihil homini dedit deus ipse divinius.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 54:1)
quin ipsum Isocratem, quem divinus auctor Plato suum fere aequalem admirabiliter in Phaedro laudari fecit ab Socrate quemque omnes docti summum oratorem esse dixerunt, tamen hunc in numerum non repono.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 6장 1:1)
A me autem, ut cum maximis minima con- feram, gladiatorum par nobilissimum inducitur, Aeschines, tamquam Aeserninus, ut ait Lucilius, non spurcus homo, sed acer et doctus cum Pacideiano hic componitur, - optimus longe post homines natos - . Nihil enim illo oratore arbitror cogitari posse divinius.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 6장 1:3)
Galbam memoria teneo divinum hominem in dicendo et M. Aemilium Porcinam et C. ipsum Carbonem, quem tu adulescentulus perculisti, ignarum legum, haesitantem in maiorum institutis, rudem in iure civili;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 40:2)
et quamquam in utroque vestrum summum esse ingenium studiumque perspexi, tamen haec, quae sunt in specie posita, de quibus plura fortasse dixi, quam solent Graeci dicere, in te, Sulpici, divina sunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 131:5)
Antoni incredibilis quaedam et prope singularis et divina vis ingeni videtur, etiam si hac scientia iuris nudata sit, posse se facile ceteris armis prudentiae tueri atque defendere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 172:2)
Philosophi denique ipsius, qui de sua vi ac sapientia unus omnia paene profitetur, est tamen quaedam descriptio, ut is, qui studeat omnium rerum divinarum atque humanarum vim naturam causasque nosse et omnem bene vivendi rationem tenere et persequi, nomine hoc appelletur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 212:4)
alterum est, in quo oratoris vis illa divina virtusque cernitur, ea, quae dicenda sunt, ornate, copiose varieque dicere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 120:3)
a quo quidem homine iam dudum, Antoni, non aberrat oratio tua, sive tu similitudine illius divini ingeni in eadem incurris vestigia sive etiam illa ipsa legisti atque didicisti, quod quidem mihi magis veri simile videtur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 152:3)
" Sed haec tragica atque divina;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 227:1)
vidi enim ego summos homines et divina prope memoria, Athenis Charmadam, in Asia, quem vivere hodie aiunt, Scepsium Metrodorum, quorum uterque tamquam litteris in cera, sic se aiebat imaginibus in eis locis, quos haberet, quae meminisse vellet, perscribere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 360:2)
Illa tamquam cycnea fuit divini hominis vox et oratio, quam quasi exspectantes post eius interitum veniebamus in curiam, ut vestigium illud ipsum, in quo ille postremum institisset, contueremur:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION