도구

도구

라틴어 문장 검색

itaque ab illa recedamus, de iis loquamur vitiis, quae detestamur sine horrore.
(세네카, 행복론, Liber VII 109:2)
in villa aut in lecto suo, in media solitudine, quamvis ab omnibus recesserint, sibi ipsi molesti sunt ;
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 65:1)
Excerpe itaque te volgo, Pauline carissime, et in tranquilliorem portum non pro aetatis spatio iactatus tandem recede.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 109:1)
Longius videtur recessisse a proposito oratio mea, at mehercules rem ipsam premit.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 25:1)
Nostros motus pauci sentiunt, prodire nobis ac recedere et mutare habitum sine sensu publico licet ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 46:1)
Tyrannus autem a rege factis distat, non nomine ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 73:5)
In hoc leviore periculo erratur, sed par error est a vero recedendum.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 17:6)
Undecumque ex aequo ad caelum erigitur acies, paribus intervallis omnia divina ab omnibus humanis distant.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 51:4)
Quantus ille vir fuit, qui effecit, ut aliquis exul sibi videretur, quod ab exule recederet !
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 58:2)
si non recessisses, ultimum certe fructum biduo diutius videndi filium tulisses.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 106:4)
Agedum illa, quae multo ingenii tui labore celebrata sunt, in manus sume utriuslibet auctoris carmina, quae tu ita resolvisti, ut quamvis structura illorum recesserit, permaneat tamen gratia - sic enim illa ex alia lingua in aliam transtulisti, ut, quod difficillimum erat, omnes virtutes in alienam te orationem secutae sint :
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 68:1)
Nisi te, Marcia, scirem tam longe ab infirmitate muliebris animi quam a ceteris vitiis recessisse et mores tuos velut aliquod antiquum exemplar aspici, non auderem obviam ire dolori tuo, cui viri quoque libenter haerent et incubant, nec spem concepissem tam iniquo tempore, tam inimico iudice, tam invidioso crimine posse me efficere, ut fortunam tuam absolveres.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 2:1)
Saepe admonendus est animus, amet ut recessura, immo tamquam recedentia.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 54:2)
Numquam e conspectu tuo recessit ;
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 145:4)
Ne a fortuna quidem, quae quotiens cum virtute congressa est, numquam par recessit.
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 45:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION