라틴어 문장 검색

'Socrates mihi videtur, id quod constat inter omnes, primus a rebus occultis et ab ipsa natura involutis, in quibus omnes ante eum philosophi occupati fuerunt, avocavisse philosophiam et ad vitam communem adduxisse, ut de virtutibus et de vitiis omninoque de bonis rebus et malis quaereret, caelestia autem vel procul esse a nostra cognitione censeret vel, si maxime cognita essent, nihil tamen ad bene vivendum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 19:2)
hominem enim esse censebant quasi partem quandam civitatis et universi generis humani, eumque esse coniunctum cum hominibus humana quadam societate.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 26:4)
in eo quod efficeret vim esse censebant, in eo autem quod efficeretur tantum modo materiam quandam;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 30:2)
mentem volebant rerum esse iudicem, solam censebant idoneam cui crederetur, quia sola cerneret id quod semper esset simplex et unius modi et tale quale esset (hanc illi ἰδέαν appellabant, iam a Platone ita nominatam, nos recte speciem possumus dicere).
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 38:3)
scientiam autem nusquam esse censebant nisi in animi notionibus atque rationibus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 40:1)
in qua primum de sensibus ipsis quaedam dixit nova, quos iunctos esse censuit e quadam quasi impulsione oblata extrinsecus, quam ille φαντασίαν, nos visum appellemus licet, et teramus hoc quidem verbum, erit enim utendum in reliquo sermone saepius - sed ad haec quae visa sunt et quasi accepta sensibus assensionem adiungit animorum, quam esse vult in nobis positam et voluntariam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 51:2)
sic omnia latere censebat in occulto neque esse quicquam quod cerni aut intellegi posset;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 57:2)
itaque ipse mea legens sic afficior interdum, ut Catonem, non me, loqui existimem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 5:6)
sed existimare debes omnium oculos in te esse coniectos unum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 8:3)
te sapientem et appellant et existimant Tribuebatur hoc modo M. Catoni, scimus L. Acilium apud patres nostros appellatum esse sapientem, sed uterque alio quodam modo:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 8:4)
hanc esse in te sapientiam existimant, ut omnia tua in te posita esse ducas humanosque casus virtute inferiores putes.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 9:2)
id si ita est, ut optimi cuiusque animus in morte facillime evolet tanquam e custodia vinclisque corporis, cui censemus cursum ad deos faciliorem fuisse quam Scipioni?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 18:2)
sed quoniam amicitiae mentionem fecisti et sumus otiosi, pergratum mihi feceris - spero item Scaevolae - si, quem ad modum soles de ceteris rebus, cum ex te quaeruntur, sic de amicitia disputaris quid sentias, qualem existimes, quae praecepta des.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 20:3)
quam ob rem quae disputari de amicitia possunt, ab eis censeo petatis, qui ista profitentur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 22:7)
si in eius modi amicitias ignari casu aliquo inciderint, ne existiment ita se alligatos, ut ab amicis in magna aliqua re publica peccantibus non discedant;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 54:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION