라틴어 문장 검색

Cum autem omnes non possint, ne multi quidem, aut iuris periti esse aut diserti, licet tamen opera prodesse multis beneficia petentem, commendantem iudicibus, magistratibus, vigilantem pro re alterius, eos ipsos, qui aut consuluntur aut defendunt, rogantem;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 89:3)
Iam illud non sunt admonendi (est enim in promptu), ut animadvertant, cum iuvare alios velint, ne quos offendant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 90:1)
Sed cum in hominibus iuvandis aut mores spectari aut fortuna soleat, dictu quidem est proclive, itaque volgo loquuntur, se in beneficiis collocandis mores hominum, non fortunam sequi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 92:1)
sed fac iuvare;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 94:10)
Quodsi etiam bonus erit vir, ne impediant divitiae, quo minus iuvetur, modo ne adiuvent, sitque omne iudicium, non quam locuples, sed qualis quisque sit!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 94:12)
Danda opera est omnino, si possit, utrisque, nec minus, ut etiam singulis consulatur, sed ita, ut ea res aut prosit aut certe ne obsit rei publicae.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 96:4)
Sed valetudo sustentatur notitia sui corporis et observatione, quae res aut prodesse soleant aut obesse, et continentia in victu omni atque cultu corporis tuendi causa [praetermittendis voluptatibus], postremo arte eorum, quorum ad scientiam haec pertinent.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 113:4)
[Detrahere autem de altero sui commodi causa magis est contra naturam quam mors, quam dolor, quam cetera generis eiusdem.] Itemque magis est secundum naturam pro omnibus gentibus, si fieri possit, conservandis aut iuvandis maximos labores molestiasque suscipere imitantem Herculem illum, quem hominum fama beneficiorum memor in concilio caelestium collocavit, quam vivere in solitudine non modo sine ullis molestiis, sed etiam in maximis voluptatibus abundantem omnibus copiis, ut excellas etiam pulchritudine et viribus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 29:3)
neque ego nune te celo, si tibi non dico, quae natura deorum sit, qui sit finis bonorum, quae tibi plus prodessent cognita quam tritici vilitas;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 64:6)
Ex quo Ennius nequiquam sapere sapientem, qui ipse sibi prodesse non quiret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 78:5)
Vere id quidem, si, quid esset prodesse, mihi cum Ennio conveniret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 78:6)
Sed, sive et simulatio et dissimulatio dolus malus est, perpaucae res sunt, in quibus non dolus malus iste versetur, sive vir bonus est is, qui prodest, quibus potest, nocet nemini, certe istum virum bonum non facile reperimus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 80:1)
At vero, si qui voluerit animi sui complicatam notionem evolvere, iam se ipse doceat cum virum bonum esse, qui prosit, quibus possit, noceat nemini nisi lacessitus iniuria.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 97:1)
'Sed existimo' inquit 'gratum te his, Crasse, facturum, si ista exposueris quae putas ad dicendum plus quam ipsam artem posse prodesse.'
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 110:2)
fuit enim mirificus quidam in Crasso pudor, qui tamen non modo non obesset eius orationi, sed etiam probitatis commendatione prodesset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 122:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION