라틴어 문장 검색

quis enim te deficiente crumina et crescente gula manet exitus, aere paterno ac rebus mersis in ventrem faenoris atque argenti gravis et pecorum agrorumque capacem?
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XI16)
manet illa tamen iactura, nec umquam depositum tibi sospes erit, sed corpore t runco invidiosa dabit minimus solacia sanguis.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII69)
si fregeris, altera fiet cras domus, atque eadem plumbo commissa manebit.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV110)
Sed inportunitate Antonii, et Pompeianorum bonorum, quorum sector ille fuerat, praeda devorata, possessio manere non poterat;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CUM SEXTO POMPEIO 5:1)
nam si tantundemst in lanae glomere quantum corporis in plumbo est, tantundem pendere par est, corporis officiumst quoniam premere omnia deorsum, contra autem natura manet sine pondere inanis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 11:16)
servitium contra paupertas divitiaeque, libertas bellum concordia cetera quorum adventu manet incolumis natura abituque, haec soliti sumus, ut par est, eventa vocare.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 13:16)
at nunc ni mirum frangendi reddita finis certa manet, quoniam refici rem quamque videmus et finita simul generatim tempora rebus stare, quibus possint aevi contingere florem.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 15:4)
at quoniam fragili natura praedita constant, discrepat aeternum tempus potuisse manere innumerabilibus plagis vexata per aevom.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 15:10)
nam certe non inter se stipata cohaeret materies, quoniam minui rem quamque videmus et quasi longinquo fluere omnia cernimus aevo ex oculisque vetustatem subducere nostris, cum tamen incolumis videatur summa manere propterea quia, quae decedunt corpora cuique, unde abeunt minuunt, quo venere augmine donant.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 2:3)
Sed ne forte putes solo spoliata colore corpora prima manere, etiam secreta teporis sunt ac frigoris omnino calidique vaporis, et sonitu sterila et suco ieiuna feruntur, nec iaciunt ullum proprium de corpore odorem.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 19:1)
sed tamen esto iam posse haec aeterna manere;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 20:8)
nunc et seminibus si tanta est copia, quantam enumerare aetas animantum non queat omnis, quis eadem natura manet, quae semina rerum conicere in loca quaeque queat simili ratione atque huc sunt coniecta, necesse est confiteare esse alios aliis terrarum in partibus orbis et varias hominum gentis et saecla ferarum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 24:7)
quando quidem vitae depactus terminus alte tam manet haec et tam nativo corpore constant quam genus omne, quod his generatimst rebus abundans.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 24:11)
non enim, ut umor aquae dimittit saepe vaporem, qui datus est, neque ea causa convellitur ipse, sed manet incolumis, non, inquam, sic animai discidium possunt artus perferre relicti, sed penitus pereunt convulsi conque putrescunt.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 8:19)
at manet in vita cui mens animusque remansit, quamvis est circum caesis lacer undique membris;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 10:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION