라틴어 문장 검색

Maelium, cui tribunatus plebis magis optandus quam sperandus fuerit, frumentarium divitem, bilibris farris sperasse libertatem se civium suorum emisse, ciboque obiciendo ratum victorem finitimorum omnium populum in servitutem perlici posse, ut senatorem concoquere civitas vix posset regem ferret, Romuli conditoris, ab dis orti, recepti ad deos, insignia atque imperium habentem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 168:2)
An est quod Veientibus optatum aeque contingere possit quam ut seditionibus primum urbs Romana, deinde velut ex contagione castra impleantur?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 69:1)
optare ne potestas tribunicia, inviolata ipsa, violet intercessione sua Romanum imperium, neu populus in se potissimum dictatore vim et ius dictaturae exstinguat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 488:2)
quin duces sicut belli ita insatiabilis supplicii futuros fuisse, ni respectus equitum sescentorum qui Luceriae obsides tenerentur praepedisset animos, ne desperata venia hostes caecos in supplicia eorum ageret, perdere prius quam perire optantes.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 203:1)
quod quanto opere optandum foret Hernicos docuisse, cum quibus licuerit suas leges Romanae civitati praeoptaverint:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 663:1)
id se optare tantum, ne qua in rem publicam clades veniat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 74:3)
cum ad unum omnes ferrum pugnamque poscerent et deiecta in id sors esset, se quisque eum optabat quem fortuna in id certamen legeret;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 438:1)
et eadem Fortuna quae necessitatem pugnandi imposuit praemia vobis ea victoribus proponit, quibus ampliora homines ne ab dis quidem immortalibus optare solent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 446:2)
optare ut quae caute ac consulte gesta essent satis prospere evenirent;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 465:2)
optare ut omnia prospere evenirent;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 494:2)
quem ad modum pedites equitesque optamus ut validiores, si minus, ut pares hosti habeamus, ita duci hostium parem imperatorem quaeramus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 99:1)
paucos nobilium superstites esse, quos nec sua conscientia ut quicquam de se gravius consulerent impulerit, nec victoris ira capitis damnaverit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 460:1)
postremo, cum haud dubie fortuna hostium esset, ne superstes tanto exercitui suum nomen secuto esset, concitato equo se in cohortem Romanam inmisit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 720:1)
Fulvio, Scipionibus meis, tot tam praeclaris imperatoribus uno bello absumptis superstes est populus Romanus, eritque mille aliis nunc ferro nunc morbo morientibus:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 429:2)
horret animus referre quid crediderint homines, quid speraverint, quid optaverint:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 437:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION