라틴어 문장 검색

expavere umbrae, fulgorque recisus sideribus;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권137)
nec adhuc, quae busta, repertum, sed placidus quemcumque rogant mitisque supremi admittat cineris consortem et misceat umbras.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권206)
"quis enim accessus ferus hospitis umbrae pelleret?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권214)
hos Salamin populos, illos Cerealis Eleusin horrida suspensis ad proelia misit aratris, et quos Callirhoe noviens errantibus undis implicat, et raptae qui conscius Orithyiae celavit ripis Geticos Elisos amores, ipse quoque in pugnas vacuatur collis, ubi ingens lis superum, dubiis donec nova surgeret arbor rupibus et longa refugum mare frangeret umbra, isset et Arctoas Cadmea ad moenia ducens Hippolyte turmas:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권304)
Ut vero aequoreus quercum Marathonida Theseus extulit, erectae cuius crudelis in hostes umbra cadit campumque trucem lux cuspidis implet:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권350)
"hic cruda virorum proelia, nos magnum qui Tydea quique furentem Hippomedonta neci Capaneaque misimus umbris pectora, quae bellum praeceps amentia suasit, improbe?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권368)
gaudent matresque nurusque Ogygiae, qualis thyrso bellante subactus mollia laudabat iam marcidus orgia Ganges, ecce per adversas Dircaei verticis umbras femineus quatit astra fragor, matresque Pelasgae decurrunt:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권383)
Etiam capillus unus habet umbram suam.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 159)
Nunquam enim corpus umbra aut veritatem imago praecedit.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 47장 13:4)
Et cum progrederemur sola sub nocte per umbras, ecce subito apparent ante nos crebri flammarum tetrarum globi, ascendentes quasi de puteo magno, rursumque decidentes in eundem.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XII. 1:12)
. Iam modo iam possim contentus vivere parvo Nec semper longae deditus esse viae, Sed Canis aestivos ortus vitare sub umbra Arboris ad rivos praetereuntis aquae.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 111)
nunc et amara dies et noctis amarior umbra est:
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 46)
lacte madens illic suberat Pan ilicis umbrae et facta agresti lignea falce Pales, pendebatque uagi pastoris in arbore uotum, garrula siluestri fistula sacra deo, fistula cui semper decrescit harundinis ordo:
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 515)
tunc operata deo pubes discumbet in herba, arboris antiquae qua leuis umbra cadit, aut e ueste sua tendent umbracula sertis uincta, coronatus stabit et ipse calix.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 546)
Per uos, auctores huius mihi carminis, oro Castaliamque umbram Pieriosque lacus, ite domum cultumque illi donate libellum, sicut erit:
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 17)

SEARCH

MENU NAVIGATION