라틴어 문장 검색

Rursus intendit cutem Maiore nisu et simili quaesivit modo, Quis maior esset.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Rana rupta et bos.5)
Columbae saepe cum fugissent miluum Et celeritate pennae vitassent necem, Consilium raptor vertit ad fallaciam Et genus inerme tali decepit dolo:
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Milvus et columbae.2)
Sed ille, qui oculos centum habet, si venerit, Magno in periclo vita vertetur tua.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Secundus, Cervus ad boves.14)
Nam quo magis intendam limam tuam, confitebor et ipsum me et contubernales ab editione non abhorrere, si modo tu fortasse errori nostro album calculum adieceris.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 2 5:2)
Proinde dispice an tu quoque sub hoc exemplo somnium istud in bonum vertas;
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 18 5:1)
Caesar quidem tantum mihi studium, tantam etiam curam - nimium est enim dicere sollicitudinem - praestitit, ut libertum meum post me stantem saepius admoneret voci laterique consulerem, cum me vehementius putaret intendi, quam gracilitas mea perpeti posset.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 15:1)
Ubi audiit, componit vultum intendit oculos movet labra, agitat digitos computat.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 20 3:3)
Postquam signatum est testamentum, mutat personam, vertit allocutionem isdemque medicis:
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 20 8:1)
modo consilium a senatu petebam, putaretne debere me, si quam haberem in dicendo facultatem, in iugulum innocentis quasi telum aliquod intendere;
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 9 20:2)
Difficile est huc usque intendere animum in dolore;
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 10 6:1)
Hanc ille vim, seu quo alio nomine vocanda est intentio quidquid velis optinendi, si ad potiora vertisset, quantum boni efficere potuisset!
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 7 3:1)
Itaque Herennius Senecio mirifice Catonis illud de oratore in hunc e contrario vertit:
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 7 5:1)
' Quia scilicet et Macro legem intuenti consentaneum fuit damnare eum qui contra legem munera acceperat, et Caepio cum putaret licere senatui - sicut licet - et mitigare leges et intendere, non sine ratione veniam dedit facto vetito quidem, non tamen inusitato.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 9 17:2)
Quin etiam cum in illud subterraneum demitteretur, haesissetque descendenti stola, vertit se ac recollegit, cumque ei manum carnifex daret, aversata est et resiluit foedumque contactum quasi plane a casto puroque corpore novissima sanctitate reiecit omnibusque numeris pudoris πολλη`ν πρόνοιαν ἔσχεν εὐσχήμων πεσεῖν.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 11 9:1)
quamquam non solum veniam me verum etiam laudem apud istum ipsum, a quo - ut ais - nova lis fortasse ut feminae intenditur, arbitror consecuturum, si haec eadem in actione, latius scilicet et uberius quam epistularum angustiae sinunt, vel in excusationem vel etiam commendationem meam dixero.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 17 11:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION