도구

도구

라틴어 문장 검색

qui maestior ibi fortuna publica quam sua cum dis hominibusque accusandis senesceret, indignando mirandoque ubi illi viri essent qui secum Veios Faleriosque cepissent, qui alia bella fortius semper quam felicius gessissent, repente audit Gallorum exercitum adventare atque de eo pavidos Ardeates consultare.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 472:1)
quis homo, quis deus est quem accusare possitis?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 256:1)
procul inde omnibus abire iussis cultrum stringit et super lectum stans ferro intento, nisi in quae ipse concepisset verba iuraret se patris eius accusandi causa concilium plebis nunquam habiturum, se eum extemplo transfixurum minatur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 44:1)
adversus singula cum respondere haud facile esset, et nunc quereretur eundem accusatorem capitis sui ac iudicem esse, modo vitam sibi eripi citius quam gloriam rerum gestarum posse vociferaretur purgaretque se in vicem atque ultro accusaret, tunc Papirius redintegrata ira spoliari magistrum equitum ac virgas et secures expediri iussit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 448:1)
quod si fecisset, non L. Papirium sed tribunos, sed pravum populi iudicium nequiquam posteros accusaturos, cum polluta semel militari disciplina non miles centurionis, non centurio tribuni, non tribunus legati, non legatus consulis, non magister equitum dictatoris pareat imperio, nemo hominum, nemo deorum verecundiam habeat, non edicta imperatorum, non auspicia observentur, sine commeatu vagi milites in pacato, in hostico errent,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 489:1)
nec ducibus solum atque auctoribus sponsoribusque pacis irasci sed innoxios etiam milites odisse et negare urbe tectisve accipiendos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 97:2)
ea fortuna, iis locis, quae ante pacis mentionem habuimus, geramus bellum, nec populus Romanus consulum sponsionem nec nos fidem populi Romani accusemus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 156:1)
tua nos non magis virtus fortunaque quam unica comitas ac benignitas erga cives nostros, quos captos nobis remisisti, ita conciliavit tibi ut te salvo atque incolumi amico non modo populum Romanum sed ne deos quidem iratos, si fas est dici, timeremus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 570:1)
tum omissis pro se precibus, puellis ut saltem parcerent orare institit, a qua aetate etiam hostes iratos abstinere;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 340:1)
L. Villius Tappulus et M. Fundanius Fundulus aediles plebei aliquot matronas apud populum probri accusarunt;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 23:1)
interfectis iis et multitudine ad contionem vocata, inopiam quaeque ipsi inter se fremere occulti soliti erant conquesti, quamquam tot mala urgerent, negarunt fortunam accusandam esse, quod in ipsorum esset potestate quamdiu ea paterentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 423:1)
bis est accusatus pecuniaque anquisitum;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 37:1)
reductis in curiam legatis tum consul non adeo maiestatis inquit populi Romani imperiique huius oblitus sum, patres conscripti, ut, si de meo crimine ambigeretur, consul dicturus causam accusantibus Graecis fuerim.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 437:1)
accusavitque tribunus plebis non Marcellum modo, sed omnem nobilitatem:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 332:2)
unus rem in civitate is cui deferebatur honos abnuebat, levitatem civitatis accusans:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 514:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION