라틴어 문장 검색

at quis nil horum tribuit natura, nec ipsa sponte sua possent ut vivere nec dare nobis utilitatem aliquam, quare pateremur eorum praesidio nostro pasci genus esseque tutum, scilicet haec aliis praedae lucroque iacebant indupedita suis fatalibus omnia vinclis, donec ad interitum genus id natura redegit.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 31:7)
neque enim paterentur nec ratione ulla sibi ferrent amplius auris vocis inauditos sonitus obtundere frustra.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 36:11)
Idem in his quibus aluntur ingenia praestemus, ut quaecumque hausimus non patiamur integra esse, ne aliena sint, sed in quandam digeriem concoquantur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, I. 7:3)
nomina enim quae dativum pluralem in bus mittunt numquam genitivum eiusdem numeri syllaba crevisse patiuntur, sed aut totidem habet, ut monilibus monilium, sedilibus sedilium, aut una syllaba minus est, ut carminibus carminum, liminibus liminum:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IV. 5:2)
quod vero nos nostris cervicibus inserimus non patimur reprehendi.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 9:2)
quod ubi contigisset, tantum dierum sine ullo mensis nomine patiebantur absumi quantum ad id anni tempus adduceret quo caeli habitus instanti mensi aptus inveniretur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 39:2)
Sed nos, quos crassa Minerva dedecet, non patiamur abstrusa esse adyta sacri poematis, sed archanorum sensuum investigato aditu doctorum cultu celebranda praebeamus reclusa penetralia.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 13:1)
Etenim ipsi di negare cui nihil potuerunt, Hominem me denegare quis posset pati?
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 3:3)
Veteres nullum animal sacrum in finibus suis esse patiebantur, sed abigebant ad fines deorum quibus sacrum esset:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VII. 6:1)
Ipsius vero urbis nomen etiam doctissimis ignoratum est, caventibus Romanis ne quod saepe adversus urbes hostium fecisse se noverant idem ipsi quoque hostili evocatione paterentur, si tutelae suae nomen divulgaretur.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, IX. 5:1)
neque eam praetores aut tribuni, ut plerasque alias, sed ex omnium bonorum consilio et sententia ipsi consules pertulerunt, cum res publica ex luxuria conviviorum maiora quam credi potest detrimenta pateretur, siquidem eo res redierat, ut gula inlecti plerique ingenui pueri pudicitiam et libertatem suam venditarent, plerique ex plebe Romana vino madidi in comitium venirent, et ebrii de rei publicae salute consulerent.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVII. 4:3)
— Moriemur inultae?
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, II. 2:8)
Multa gemens, ignominiam plagasque superbi Victoris, tum quos amisit inultus amores.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 10:2)
passis Priameia virgo Crinibus, ex loco:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 21:3)
Sive errore viae seu tempestatibus acti, Qualia multa mari nautae patiuntur in alto.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VIII. 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION