라틴어 문장 검색

haud mirum, ductor placidissime, quando haec est quae victis parcentia foedera Cattis quaeque suum Dacis donat clementia montem, quae modo Marcomanos post horrida bella vagosque Sauromatas Latio non est dignata triumpho.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum61)
illa licet sacrae placeat sibi nube rapinae - nempe dedit superis illum, quem turbida semper Iuno videt refugitque manum nectarque recusat - , at tu grata deis pulchroque insignis alumno misisti Latio, placida quem fronte ministrum Iuppiter Ausonius pariter Romanaque Iuno aspiciunt et uterque probant, nec tanta potenti terrarum domino divum sine mente voluptas.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Capilli Flavi Earini 6)
te nunc illa tenet, viduo quod sola cubili otia iam pulchrae terit infecunda iuventae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, ecloga ad uxorem 24)
Has ego te sedes - nam nec mihi barbara Thrace nec Libye natale solum - transferre laboro, quas et mollis hiems et frigida temperat aestas, quas imbelle fretum torpentibus adluit undis, pax secura locis et desidis otia vitae et numquam turbata quies somnique peracti.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, ecloga ad uxorem 33)
"magnus te manet ordo saeculorum, natis longior abnepotibusque annos perpetua geres iuventa, quos fertur placidos adisse Nestor, quos Tithonia computat senectus et quantos ego Delium poposci."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Via Domitiana45)
"vires instigat alitque tempestiva quies, maior post otia virtus!"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, epistola ad Vitorium Marcellum13)
"nos otia vitae solamur cantu ventosaque gaudia famae quaerimus, en egomet somnum et geniale secutus litus, ubi Ausonio se condidit hospita portu Parthenope, tenues ignavo pollice chordas pulso Maroneique sedens in margine templi sumo animum et magni tumidis adcanto magistri:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, epistola ad Vitorium Marcellum18)
Forte remittentem curas Phoeboque levatum pectora, cum patulis tererem vagus otia Saeptis iam moriente die, rapuit me cena benigni Vindicis, haec imos animi perlapsa recessus inconsumpta manet, neque enim ludibria ventris hausimus aut epulas diverso a sole petitas vinaque perpetuis aevo certantia fastis, a miseri, quos nosse iuvat quid Phasidis ales distet ab hiberna Rhodopes grue, quis magis anser exta ferat, cur Tuscus aper generosior Umbro, lubrica qua recubent conchylia mollius alga:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Hercules Epitrapezios novi vindicis1)
his placidos genitor mores largumque nitorem monstret avus, pulchrae studium virtutis uterque, quippe et opes et origo sinunt hanc lampade prima patricias intrare fores, hos pube sub ipsa, si modo prona bonis invicti Caesaris adsint numina, Romulei limen pulsare senatus.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, gratulatio ad Iulium Menecraten23)
vehit ille merentes protinus et manes placidus locat hospite cumba, praeterea, si quando pio laudata marito umbra venit, iubet ire faces Proserpina laetas egressasque sacris veteres heroidas antris lumine purpureo tristes laxare tenebras sertaque et Elysios animae praesternere flores, sic manes Priscilla subit;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam100)
Crimine quo merui, iuvenis placidissime divum, quove errore miser, donis ut solus egerem, Somne, tuis?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, somnus1)
nil iam placidum manabit ab ore?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in puerum suum20)
mediis sese arduus infert ipse deis, placido quatiens tamen omnia vultu, stellantique locat solio:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권67)
hunc tegit Iasiusque senex placidusque Phoroneus, et bellator Abas' indignatusque Tonantem Acrisius nudoque ferens caput ense Coroebus, torvaque iam Danai facinus meditantis imago;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권74)
At non Aoniae moderator perfidus aulae nocte sub ancipiti, quamvis umentibus astris longus ad auroram superet labor, otia somni accipit:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권1)

SEARCH

MENU NAVIGATION