라틴어 문장 검색

quae simul inducta nocte teguntur, abit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 99)
hoc unum fieri te prohibente potest, spes mihi magna subit, eum te, mitissime princeps, spes mihi, respicio cum mea facta, cadit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 168)
este procul, vittae tenues, insigne pudoris, quaeque tegis medios instita longa pedes!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1100)
proxima adoranti Iunonis templa subibit, paelicibus multis hanc doluisse deam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1130)
Roma domusque subit desideriumque locorum, quicquid et amissa restat in urbe mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 27)
lassus in extremis iaceo populisque locisque, et subit adfecto nunc mihi, quicquid abest.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 36)
omnia cum subeant, vineis tamen omnia, coniunx, et plus in nostro pectore parte tenes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 37)
sed sine funeribus caput hoc, sine honore sepulcri indeploratum barbara terra teget!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 322)
nil ita celabas, ut non ego conscius essem, pectoribusque dabas multa tegenda meis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 63)
mensque reformidat, veluti sua vulnera, tempus illud, et admonitu fit novus ipse pudor, et quaecumque adeo possunt afferre pudorem, illa tegi caeca condita nocte decet, nil igitur referam nisi me peccasse, sed illo praemia peccato nulla petita mihi, stultitiamque meum crimen debere vocari, nomina si facto reddere vera velis, quae si non ita sunt, alium, quo longius absim, quaere;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 610)
seu vitiant artus aegrae contagia mentis, sive mei causa est in regione mali, ut tetigi Pontum, vexant insomnia, vixque ossa tegit macies nec iuvat ora cibus;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 811)
cumque locum moresque hominum cultusque sonumque cernimus, et, qui sim qui fuerimque, subit, tantus amor necis est, querar ut cum Caesaris ira, quod non offensas vindicet ense suas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 815)
nec dare tura libet nil exorantia divos, in tantis subeunt nec bona verba malis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1310)
hostis, habens arcus imbutaque tela venenis, saevus anhelanti moenia lustrat equo, utque rapax pecudem, quae se non texit ovili, per sata, per silvas fertque trahitque lupus, sic, siquem nondum portarum saepe receptum barbarus in campis repperit hostis, habet:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 131)
saepe etiam lacrimae me sunt scribente profusae, umidaque est fletu littera facta meo, corque vetusta meum, tamquam nova, vulnera novit, inque sinum maestae labitur imber aquae, cum vice mutata, qui sim fuerimque, recordor, et, tulerit quo me casus et unde, subit, saepe manus demens, studiis irata sibique, misit in arsuros carmina nostra focos, atque ita de multis quoniam non multa supersunt, cum venia facito, quisquis es, ista legas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 139)

SEARCH

MENU NAVIGATION