라틴어 문장 검색

id vero periculum erat, quod levissimi ex Graecis, qui Parthorum quoque contra nomen Romanum gloriae favent, dictitare solent, ne maiestatem nominis Alexandri, quem ne fama quidem illis notum arbitror fuisse, sustinere non potuerit populus Romanus;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 260:1)
nec dedendum solum arbitror ad piaculum rupti foederis, sed si nemo deposceret, devehendum in ultimas maris terrarumque oras, ablegandum eo unde nec ad nos nomen famaque eius accidere neque ille sollicitare quietae civitatis statum posset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 101:1)
itaque communem vos hanc cladem quae accepta est credere, Campani, oportet, communem patriam tuendam arbitrari esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 57:1)
triginta milia peditum, quattuor milia equitum arbitror ex Campania scribi posse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 62:1)
caedem promiscuam militum atque oppidanorum factam, nec quicquam puberum arbitrari superesse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 383:1)
in consilio inquit arbitror me fuisse consulibus, Capua capta cum quaereretur ecqui Campanorum bene meritus de re publica nostra esset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 464:1)
deinde, si est, consulem peccare arbitror qui de re transacta simulando se referre senatum ludibrio habet, non senatorem qui de quo consulitur suo loco dicit sententiam.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 593:1)
Sed ego causam utriusque defectionis nostrae in aliud tempus differendam arbitror esse duarum rerum gratia;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 227:1)
obsides centum arbitratu Scipionis darent, ne minores quattuordecim annis neu triginta maiores.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 496:1)
petente Flacco ut legibus solveretur, senatus decrevit ut si aedilis, qui pro se iuraret, arbitratu consulum daret, consules, si iis videretur, cum tribunis plebis agerent uti ad plebem ferrent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 584:1)
ubi, ut polliceatur, super caput hostium perventum sit, fumo dare signum nec antea clamorem tollere, quam ab se signo recepto pugnam coeptam arbitrari posset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 129:1)
id ut ne fiat, uno modo arbitror caveri posse, si effectum erit ne possitis rebellare.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 203:1)
id cum P. Licinius pontifex non esse recte factum collegio primum, deinde ex auctoritate collegii patribus renuntiasset, de integro faciendum arbitratu pontificum censuerunt ludosque magnos, qui una voti essent, tanta pecunia quanta adsoleret faciendos;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 508:1)
si quid tamen aequi se habere arbitrarentur, quanto esse satius Romam mittere legatos, seu disceptare seu rogare senatum mallent, quam populum Romanum cum Antiocho lanistis Aetolis non sine magno motu generis humani et pernicie Graeciae dimicare?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 389:1)
haec cum pepigerimus, facturos vos ut pro certo habeamus, erit quidem aliquod pignus, si obsides viginti nostro arbitratu dabitis;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 522:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION