도구

도구

라틴어 문장 검색

Putasne, inquit, satis esse Romanis haec omnia?
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 2:5)
Plane, inquit, satis esse credo Romanis haec, etsi avarissimi sunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 3:2)
Exceptus est a quodam coena satis parca et quasi cotidiana.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 13:1)
Satis serio et Catonem laudavit et sibi, ne quis adfectaret res novare, consuluit.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 18:5)
Nihil exasperatus satis duxit iubere illum dividere donativum cum contubernali.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 29:8)
Satis domi salutatorum talium habeo.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 30:8)
Atque hoc etiam Pato ibidem dicit, non diffugiendas esse huiuscemodi exercitationes adversum propulsandam vini violentiam, neque ullum umquam continentem prorsum aut temperantem satis fideliter visum esse cui vita non inter ipsa errorum pericula et in mediis voluptatem inlecebris explorata sit.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VIII. 7:1)
cum vero inferis litandum est, satis actum videtur si aspersio sola contingat.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, I. 6:2)
Cui cordi est legere, satis habeat et auctorem et voluminis ordinem esse monstratum.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VII. 8:2)
Et certe satis constat contendere eum cum ipso histrione solitum, utrum ille saepius eandem sententiam variis gestibus efficeret an ipse per eloquentiae copiam sermone diverso pronuntiaret.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIV. 12:2)
quos Murenas cognominatos, quod hoc pisce effusissime delectati sint, satis constat.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XV. 1:2)
et necesse est initium abruptum habeat, quoniam satis indignantibus leniter incipere non convenit.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, II. 1:5)
Fuit enim hic poeta ut scrupulose et anxie ita dissimulanter et quasi clanculo doctus, ut multa transtulerit quae unde translata sint difficile sit cognitu.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVIII. 1:4)
Et omnem quidem illam Mysiam opimis segetibus habitam satis constat, scilicet ob humorem soli.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XX. 10:1)
Quod sol atque imbres dederant, quod terra crearat Sponte sua, satis id placabat pectora donum.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 65:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION