라틴어 문장 검색

Elegantissime duo verba ista divisit;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XI 7:3)
Ibi scriptum fuit populum Romanum misisse ad eos hastam et caduceum, signa duo belli aut pacis, ex quis utrum vellent eligerent;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XXVII 4:3)
M. autem Varro non hastam ipsam neque ipsum caduceum missa dicit, sed duas tesserulas, in quarum altera caduceum, in altera hastae simulacra fuerint incisa.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XXVII 6:1)
Coniectare autem possumus ob eandem causam, quod Italia tunc esset armentosissima multam, quae appellatur suprema institutam in dies singulos duarum ovium, boum triginta, pro copia scilicet proque ovium penuria.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, I 3:1)
Item flocces audierat prisca voce significare vini faecem e vinaceis expressam, sicuti fraces ex oleis, idque aput Caecilium in Polumenis legerat, eaque sibi duo verba ad orationum ornamenta servaverat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, VII 7:1)
CHRYSIPPUS ait omne verbum ambiguum natura esse, quoniam ex eodem duo vel plura accipi possunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, XII 2:1)
ambigui enim verbi natura illa esse debuit, ut qui id diceret duo vel plura diceret.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, XII 4:2)
Nemo autem duo vel plura dicit, qui se sensit unum dicere.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, XII 4:3)
Ea simultas cum diu mansisset et sollemni die epulum Iovi libaretur atque ob id sacrificium senatus in Capitolio epularetur, fors fuit ut aput eandem mensam duo illi iunctim locarentur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, VIII 3:1)
EST plurifariam videre atque animadvertere in veteribus scriptis pleraque vocabula, quae nunc in sermonibus vulgi unam certamque rem demonstrent, ita fuisse media et communia ut significare et capere possent duas inter se res contrarias.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, IX 2:1)
Ex quibus duo prima, quia sunt notiora, exemplis non indigebant, reliqua in Historiarum sexto sic scripta sunt:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, XV 3:1)
tractatumque an idem duo ista significant, fatum atque natura, an diversum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, I 1:2)
An utrumque idem valere voluerit fatum atque naturam et duas res καθ' ἑνο`σ ὑποκειμένου posuerit, an vero diviserit separaritque, ut alios casus natural ferre videatur, alios fatum, considerandum equidem puto, atque id maxime requirendum, qua ratione dixerit accidere multa humanitus posse praeter fatum, quando sic ratio et ordo et insuperabilis quaedam necessitas fati constituitur, ut omnia intra fatum claudenda sint, nisi illud sane Homeri secutus est:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, I 3:2)
ARISTOTELES philosophus, annos iam fere natus duo et sexaginta, corpore aegro adfectoque ac spe vitae tenui fuit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, V 2:1)
Tunc omnis eius sectatorum cohors ad eum accedit, orantes obsecrantesque ut ipse deligeret loci sui et magisterii successorem, quo post summum eius diem proinde ut ipso uterentur ad studia doctrinarum conplenda excolendaque quibus ab eo inbuti fuissent.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, V 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION