라틴어 문장 검색

Interdum etiam ipse, qui iuvatur, vel fallendus est, ut habeat nec, a quo acceperit, sciat.
(세네카, 행복론, Liber II 36:1)
Ut a te nihil accipere iuvat !
(세네카, 행복론, Liber II 51:2)
Adspicienda ergo non minus sua cuique persona est quam eius, de quo iuvando quis cogitat.
(세네카, 행복론, Liber II 69:7)
Illud vero homini verecundo et probo miserrimum est, si eum amare oportet, quem non iuvat.
(세네카, 행복론, Liber II 78:4)
Totiens admoneam necesse est non loqui me de sapientibus, quos, quidquid oportet, et iuvat, qui animum in potestate habent et legem sibi, quam volunt, dicunt, quam dixerunt, servant, sed de imperfectis hominibus honestam viam sequi volentibus, quorum adfectus saepe contumaciter parent.
(세네카, 행복론, Liber II 79:1)
Generosi animi est et magnifici iuvare, prodesse ;
(세네카, 행복론, Liber III 67:2)
At quem iuvat accepisse, aequali perpetuaque voluptate fruitur et animum eius, a quo accepit, non rem intuens gaudet.
(세네카, 행복론, Liber III 76:3)
ego tibi vitam dedi consummatam, perfectam, tu me expertem rationis genuisti, onus alienum.
(세네카, 행복론, Liber III 139:3)
invenies non ex toto beneficiorum caelestium expertes, neminem esse, ad quem non aliquid ex illo benignissimo fonte manaverit.
(세네카, 행복론, Liber IV 17:3)
interim nos iuvat sterilis beneficii conscientia.
(세네카, 행복론, Liber IV 49:4)
Nam quo alio tuti sumus, quam quod mutuis iuvamur officiis ?
(세네카, 행복론, Liber IV 83:2)
Sacra est magnarum virtutum memoria, et esse plures bonos iuvat, si gratia bonorum non cum ipsis cadit.
(세네카, 행복론, Liber IV 142:2)
praebe in facie tua legendum istuc decretum, quo cavetur, ne miseros tecto iuvare capital sit.
(세네카, 행복론, Liber IV 182:5)
Debemus ergo et soli et lunae et ceteris caelestibus beneficium, quia, etiam si potiora illis sunt, in quae oriuntur, nos tamen in maiora ituri iuvant.
(세네카, 행복론, Liber VI 107:3)
Adice, quod ex destinato iuvant, ideoque obligati sumus, quia non in beneficium ignorantium incidimus, sed haec, quae accipimus, accepturos scierunt ;
(세네카, 행복론, Liber VI 108:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION