라틴어 문장 검색

Aetoli, ut quibus plus in misericordia senatus quam in causa spei esset, suppliciter egerunt, veteribus benefactis nova pensantes maleficia.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 3:1)
plus ira quam misericordia in causa eorum valebat, quia non ut hostibus sed tamquam indomitae et insociabili genti suscensebant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 5:1)
maximo semper animo victis regibus populisque ignovistis;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 514:1)
vetera et oblitterata repetendo, rem adduxerunt ut haud paulo plurium maleficiorum gentis quam beneficiorum memoria subiret animos patrum, et quibus misericordia opus erat, iram et odium irritarent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 560:1)
ceterum ipsine sibi eum finxerint metum et timore vano quietum excitaverint malum, an iactata sermonibus res apud Romanos perlata ad eos sit, nihil comperti est, nisi quod datis iam obsidibus repente portas clauserunt et ne suorum quidem precibus - miserat enim sub muros consul ad temptandam misericordiam parentium populariumque - desistere ab incepto voluerunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 349:2)
mihi quaeso ita ignoscatis, patres conscripti, si longiorem orationem non cupiditas gloriandi de me, sed necessaria criminum defensio fecit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 623:1)
haec acerbe postremi, cum priores leniter permulsissent iram eius petentes ut ignosceret pro libertate loquentibus et ut deposita domini acerbitate adsuesceret socium atque amicum sese praestare, et imitaretur populum Romanum, qui caritate quam metu adiungere sibi socios mallet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 283:1)
magistratus et principes veriti ne quem motum misericordia praesentis tanti viri faceret, cum alios verecundia pristinae maiestatis collatae praesenti fortunae, alios recordatio ingentium meritorum motura esset, procul in conspectu eum statuerunt, deinde raptim ex oculis hominum abstraxerunt, dicente praetore Dinocrate esse quae pertinentia ad summam belli percunctari eum magistratus vellent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 585:1)
qui periturus fraterno scelere fuit, perfugium in patris misericordia et iustitia habeat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 115:2)
sub haec dicta lacrimantes procubuerunt stratique humi non sibi magis misericordiam quam regi invidiam conciliarunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 239:2)
si autem Antiochi non fuisse et eo ne populi quidem Romani factum appareret aut datum Gallis esse, ignoscere Prusiam debere, si ex nullius iniuria quidquam ei datum vellet populus Romanus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 547:1)
velatis manibus orant ignoscamus peccatum suom, deduntque se, divina humanaque omnia, urbem et liberos in dicionem atque in arbitratum cuncti Thebano poplo.
(티투스 마키우스 플라우투스, Amphitruo, act 1, scene 166)
Per dexteram tuam te, Alcumena, oro obsecro, da mihi hanc veniam, ignosce, irata ne sies.
(티투스 마키우스 플라우투스, Amphitruo, act 3, scene 243)
id adeo te oratum advenio ut animo aequo ignoscas mihi.
(티투스 마키우스 플라우투스, Aulularia, act 4, scene 1023)
nunc te obtestor, Euclio, ut si quid ego erga te imprudens peccavi aut gnatam tuam, ut mi ignoscas eamque uxorem mihi des, ut leges iubent.
(티투스 마키우스 플라우투스, Aulularia, act 4, scene 10140)

SEARCH

MENU NAVIGATION