라틴어 문장 검색

“unus ex illis non est in oblivione coram Deo” (Lc 12, 6), num potest aliquis eos vexare eisque damnum afferre?
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 281:4)
Ipse quoque potest nos docere curam habere, potest rationem afferre ad operam navandam magnanime et suaviter ad custodiendum hunc mundum quem Deus nobis concredidit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 307:6)
vel uti subiectiva lux, quae cor fortasse calefacere, privatum solamen afferre valet, sed tamquam obiectivam communemque lucem ad iter collustrandum se exhibere ceteris non potest.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 5:5)
18. Plenitudini, cui Iesus affert fidem, aliquid decretorii subest.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 27:1)
Homo religiosus est in itinere, itaque promptum se praebeat ut ducatur et ex se exeat ad inveniendum Deum qui semper stuporem affert.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 64:4)
Parentes, ut ait sanctus Augustinus, vocantur non solum ad filios vitae generandos, sed ad afferendos Deo, ut per Baptisma tamquam filii Dei regenerentur donumque fidei accipiant.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 81:7)
Haec expressio hic afficit eorum iustitiam in regimine, illam sapientiam quae populo pacem affert (cfr 1 Sam 12,3-5;
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 99:12)
Quot beneficia fidei christianae intuitus attulit hominum civitati pro eorum vita communi!
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 105:1)
« Hi sunt, qui in corde bono et optimo audientes verbum retinent et fructum afferunt in patientia » (Lc 8,15).
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 114:2)
Idem Evangelista nobis de memoria Mariae loquitur, quomodo nempe omnia servaverit in corde suo quae audiebat et videbat, ita ut Verbum in vita eius fructum afferret.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 114:4)
Etenim in Matre Iesu fides patefacta est fructu plena, et cum nostra vita spiritalis fructum affert, gaudio replemur, quod clarissimum est signum magnitudinis fidei.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 115:4)
Uti Filius, Iesus mundo afferre potest novum initium et novam lucem, plenitudinem fidelis amoris Dei qui hominibus se tradit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 116:6)
pergunt ulterius scrutantes quid sit id ipsum gignere, si fas est humanos tendere sensus usque ad secretum, quod tempora cuncta diesque praevenit antiquos, et principium super ipsum eminet et, quodcumque potest homo quaerere, transit.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 383)
haec ille sese ad munera gradu citato proripit ipsosque pernix gaudio poenae ministros praevenit.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Sancti Vincenti Martyris.67)
amor coronae paene praevenit trucem lictoris artem sponte nudas offerens costas bisulcis exsecandas ungulis.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.123)

SEARCH

MENU NAVIGATION