라틴어 문장 검색

cum omnium horum incertus sit eventus, ad ea accedimus, de quibus bene sperandum esse credidimus.
(세네카, 행복론, Liber IV 159:4)
Aliquando utar verbis durioribus, si emendari illum posse speravero ;
(세네카, 행복론, Liber V 134:1)
Alter totam porticum perscrutatus est, alia quoque loca, in quibus illum inveniri posse sperabat, percucurrit et domum non minus lassus quam irritus redit ;
(세네카, 행복론, Liber VI 47:3)
Licet nescias, quae ratio oceanum effundat ac revocet, quare septimus quisque annus aetati signum imprimat, quare latitudo porticus ex remoto sperantibus non servet portionem suam, sed ultima in angustiis coeant et columnarum novissime intervalla iungantur, quid sit, quod geminorum conceptum separet, partum iungat, utrum unus concubitus spargatur in duos an totiens concepti sint, cur pariter natis fata diversa sint maximisque rerum spatiis distent, quorum inter ortus minimum interest :
(세네카, 행복론, Liber VII 6:1)
Magnis itaque curis exemptus et distorquentibus mentem nihil sperat aut cupit nec se mittit in dubium suo contentus.
(세네카, 행복론, Liber VII 13:4)
Numquam tantum sperat hyperbole, quantum audet, sed incredibilia adfirmat, ut ad credibilia perveniat.
(세네카, 행복론, Liber VII 118:1)
Non est ille, qualem speravimus ;
(세네카, 행복론, Liber VII 141:4)
omnis eius sermo ad hoc semper revolutus est, ut speraret otium.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 19:2)
Omnis illis speratae rei longa dilatio est.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 98:5)
cetera enim bona pro portione fortunae suae quisque sentit aut expectat maiora minoraque, ex clementia omnes idem sperant ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 10:2)
Quid enim potest quisquam ab eo sperare, quem malum esse docuit ?
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 147:4)
Caesar, ex magna parte sperare et confidere libet.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 7:2)
Cui nihil negares, huic hoc utique te non esse negaturam, licet omnis maeror contumax sit, spero, ut desiderio tuo velis a me modum statui.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 5:2)
Itaque loquax et in contumelias praefectorum ingeniosa provincia, in qua etiam qui vitaverunt culpam non effugerunt infamiam, velut unicum sanctitatis exemplum suspexit et, quod illi difficillimum est, cui etiam periculosi sales placent, omnem verborum licentiam continuit et hodie similem illi, quamvis numquam speret, semper optat.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 137:2)
ut quidem nullum omnino esse eum patiatur, nec sperandum ulli nec concupiscendum est.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 113:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION