도구

도구

라틴어 문장 검색

iuvenum fidos, lectissima bello corpora, nunc pretio, nunc ille hortantibus ardens sollicitat dictis, nocturnaque proelia saevus instruit, et sanctum populis per saecula nomen legatum insidiis tacitoque invadere ferro - quid regnis non vile?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권195)
vario sic turbidus aestu angitur ac sese culpat super omnia, qui non orantem in mediis legatum coetibus ense perculerit foedasque palam satiaverit iras.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권13)
medias etiam non destitit urbes, quidquid et Asopon veteresque interiacet Argos, inflammare odiis, multumque et ubique retexens legatum sese Graia de gente petendis isse super regnis profugi Polynicis, at inde vim, noctem;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권129)
"melius legatus adissem Sauromatas rabidos servatoremque cruentum Bebrycii nemoris, nec iussa incuso pigetve officii:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권136)
"quodsi bella effera Graios ferre vetas, i Sidonios legatus ad hostes:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권273)
unde rursum mittuntur Romam legati, flebili uoce auxilium inplorantes, ne penitus misera patria deleretur, ne nomen Romanae prouinciae, quod apud eos tam diu claruerat, exterarum gentium inprobitate obrutum uilesceret.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XII. 1:11)
Ob harum ergo infestationem gentium Brettones legatos Romam cum epistulis mittentes, lacrimosis precibus auxilia flagitabant, subiectionemque continuam, dummodo hostis inminens longius arceretur, promittebant.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XII.9)
Primus autem eiusdem monasterii abbas Petrus presbiter fuit, qui legatus Galliam missus demersus est in sinu maris, qui uocatur Amfleat, et ab incolis loci ignobili traditus sepulturae;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXXIII. 1:2)
immo confidenter profiteor plurimos ex eis sanctos ac Deo dignos extitisse, ex quibus est Adamnan, abbas et sacerdos Columbiensium egregius, qui cum legatus suae gentis ad Aldfridum regem missus, nostrum quoque monasterium uidere uoluisset, miramque in moribus ac uerbis prudentiam, humilitatem, religionem ostenderet, dixi illi inter alia conloquens:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXI. 10:13)
tum ex consilio patrum Romulus legatos circa vicinas gentes misit, qui societatem conubiumque novo populo peterent:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 95:1)
post aliquot annos propinqui regis Tatii legatos Laurentium pulsant, cumque Laurentes iure gentium agerent, apud Tatium gratia suorum et preces plus poterant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 149:1)
ut tamen expiarentur legatorum iniuriae regisque caedes, foedus inter Romam Laviniumque urbes renovatum est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 151:3)
utrimque legati fere sub idem tempus ad res repetendas missi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 227:2)
tum legatis Tullus dicendi potestatem, quid petentes venerint, facit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 229:2)
ad haec Tullus nuntiate, inquit, regi vestro regem Romanum deos facere testes uter prius populus res repetentes legatos aspernatus dimiserit, ut in eum omnes expetant huiusce clades belli.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 230:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION