라틴어 문장 검색

— Atqui non est quod de hoc quoque possis ambigere, cum herbas atque arbores intuearis primum sibi conuenientibus innasci locis, ubi, quantum earum natura queat, cito exarescere atque interire non possint.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:5)
Sed dat cuique natura quod conuenit, et ne, dum manere possunt, intereant elaborat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:7)
Iam uero quanta est naturae diligentia ut cuncta semine multiplicato propagentur!
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:10)
Nam ne in animalibus quidem manendi amor ex animae uoluntatibus, uerum ex naturae principiis uenit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:19)
Coniuncta uero naturarum ipsa diuersitas inuicem discors dissociaret atque diuelleret nisi unus esset qui quod nexuit contineret.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 1:12)
Non tam uero certus naturae ordo procederet nec tam dispositos motus locis, temporibus, efficientia, spatiis, qualitatibus explicarent nisi unus esset qui has mutationum uarietates manens ipse disponeret.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 1:13)
— Nihil est igitur, quod naturam seruans deo contra ire conetur?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:22)
Rursus ipsam boni formam dei ac beatitudinis loquebaris esse substantiam ipsumque unum id ipsum esse bonum docebas quod ab omni rerum natura peteretur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 3:16)
Deum quoque bonitatis gubernaculis uniuersitatem regere disputabas uolentiaque cuncta parere nec ullam mali esse naturam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 3:17)
— Quisquis, inquam, dubitat nec rerum naturam nec consequentiam potest considerare rationum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 1:23)
— Ambulandi, inquit, motum secundum naturam esse hominibus num negabis?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 2:3)
— Recte, inquit, praecurris id que, uti medici sperare solent, indicium est erectae iam resistentisque naturae.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 2:15)
Et quid, si hoc tam magno ac paene inuicto praeeuntis naturae desererentur auxilio?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 2:18)
Est enim quod ordinem retinet seruatque naturam;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 3:6)
quod uero ab hac deficit esse etiam, quod in sua natura situm est, derelinquit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 3:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION