도구

도구

라틴어 문장 검색

intestinis externisque praeterea multis caedibus infamem nec ullo commendabilem merito praeferebant vulgo civitates tam pio erga propinquos, tam iusto in cives, tam munifico erga omnes homines regi, seu fama et maiestate Macedonum regum praeoccupati ad spernendam originem novi regni, seu mutationis rerum cupidi, seu quia omnia non obiecta esse Romanis volebant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 45:1)
ea merita in se senatus fuisse cum Romae esset, eam comitatem iuventutis, ut pro rege non pro obside omnibus ordinibus fuerit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 62:1)
Eumenes igitur ut Romam venit, exceptus cum tanto honore quantum non meritis tantum eius, sed beneficiis etiam suis, ingentia quae in eum congesta erant, existimabant deberi, a praetore in senatum est introductus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 113:1)
accessisse ad vires quae longo tempore multis magnisque meritis pareretur auctoritatem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 120:1)
nec pro quibus meritis pro qua munificentia tantum ei tribuatur, cernere nec dicere pro certo posse, utrum felicitate id quadam eius accidat an, quod ipse vereatur dicere, invidia adversus Romanos favorem illi conciliet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 122:2)
at hercule suos honores, cuius merita in eam gentem privatim an publice sint maiora vix dici possit, partim desertos per incultum ac neglegentiam, partim hostiliter sublatos esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 128:1)
si male meriti clementiam populi Romani experti essent, bene merendo liberalitatem experirentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 398:1)
hac mutua commemoratione meritorum accensi animi multitudinis ad omnia decernenda quae Romani vellent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 400:3)
quia, etsi non merito eorum, iure feci meo, cum mei regni, meae dicionis essent, vestro decreto patri attributi meo.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 440:2)
si bellum esset, ne quid ab Rhodiis speraret aut peteret rex, quod veterem amicitiam, multis magnisque meritis pace belloque partam, diiungeret sibi ac Romanis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 487:2)
modum imponere secundis rebus nec nimis credere serenitati praesentis fortunae, prudentis hominis et merito felicis esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 679:1)
et si qua praeterea vellent imperare praestaturum merito populi Romani est pollicitus, et monuit patres conscriptos ut a fraude Carthaginiensium caverent:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIII 33:2)
id munus officiumque suum scire minus esse quam pro meritis populi Romani et voluntate sua;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIII 72:1)
Rhodii superbe commemoratis meritis suis erga populum Romanum et paene victoriae, utique de Antiocho rege, maiore parte ad se vindicata, adiecerunt:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 173:2)
eam se invitos, nullo eius in se merito, quoniam ita Romanis visum sit in societatem se belli trahere, interrupisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 174:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION