라틴어 문장 검색

et Calpurnia inlustris femina pervertitur, quia formam eius laudaverat princeps, nulla libidine, sed fortuito sermone, unde ira Agrippinae citra ultima stetit.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XII, 22장5)
praefectique tribuni paria disserentes ardorem exercitus intendebant.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XII, 35장4)
igitur in urbe sermonum avida, quem ad modum princeps vix septemdecim annos egressus suscipere eam molem aut propulsare posset, quod subsidium in eo qui a femina regeretur, num proelia quoque et obpugnationes urbium et cetera belli per magistros administrari possent, anquirebant.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XIII, 6장2)
aderant et ex libertis arbitri sermonis.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XIII, 21장3)
sermo comis nec absurdum ingenium:
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XIII, 45장7)
iam pluribus sermonibus modo familiaritate iuvenili Nero et rursus adductus, quasi seria consociaret, tracto in longum convictu, prosequitur abeuntem, artius oculis et pectori haerens, sive explenda simulatione, seu periturae matris supremus aspectus quamvis ferum animum retinebat.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XIV, 4장11)
At Seneca criminantium non ignarus, prodentibus iis quibus aliqua honesti cura et familiaritatem eius magis aspernante Caesare, tempus sermoni orat et accepto ita incipit:
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XIV, 53장1)
Seneca, qui finis omnium cum dominante sermonum, grates agit:
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XIV, 56장6)
Varius sermo et ad metum atque iram accommodatus terruit simul audientem et accendit.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XIV, 62장1)
Ducum inter se brevis sermo secutus est, hoc conquerente inritum laborem, potuisse bellum fuga Parthorum finiri:
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XV, 17장1)
namque facundiam tuendis civibus exercebat, largitionem adversum amicos, et ignotis quoque comi sermone et congressu;
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XV, 48장3)
igitur ubi coniuratis praefectum quoque praetorii in partis descendisse crebro ipsius sermone facta fides, promptius iam de tempore ac loco caedis agitabant.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XV, 50장7)
qui pridie insidiarum multo sermone cum Antonio Natale, dein regressus domum testamentum obsignavit, promptum vagina pugionem, de quo supra rettuli, vetustate obtusum increpans asperari saxo et in mucronem ardescere iussit eamque curam liberto Milicho mandavit.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XV, 54장2)
atque ipse maestus et magnae cogitationis manifestus erat, quamvis laetitiam vagis sermonibus simularet.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XV, 54장4)
Ergo accitur Natalis et diversi interrogantur quisnam is sermo, qua de re fuisset.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XV, 56장1)

SEARCH

MENU NAVIGATION