도구

도구

라틴어 문장 검색

Erant enim Franci separati per castellas vel civitates, fidentes absque ullo terrore, credentes fide Beneventanorum.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 167)
Qui enim retro propter pavorem aliquam respiciebant, infigebant se lanceis eorum, qui ante illos fugiebant et in humeris portabant, et alii diversis ictibus inter se sunt perpessi et divina ultione iudicati.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 776 65:10)
Sed hoc minime apostolicus credebat neque obtimates Francorum, et consilium fecerunt cum supranominato domno Carolo rege, ut partibus Beneventanis causas firmando advenisset;
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 787 95:5)
Quas cum imperator non reciperet aliasque ei per suos legatos proponeret, permanendum sibi in inchoata perfidia velut optimum iudicans missis circumquaque legatis vicinas iuxta se gentes ad bellum sollicitare curavit.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 819 253:3)
Sed antequam illi fuissent profecti, venerunt legati *Paschalis pontificis, Iohannes episcopus Silvae-candidae et Benedictus archidiaconus sanctae sedis apostolicae, rogantes imperatorem, ut illam infamiam a pontifice auferret, qua ille in memoratorum hominum necem consensisse credebatur.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 823 290:4)
Sed imperator licet huius rei nuntium graviter ferret, nihil tamen inconsulte gerendum iudicans consiliariorum suorum adventum statuit operiri;
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 826 317:4)
Hludowicus vero rex cum exercitu transiens Hisam fluvium Latverum tendere coepit, quo credebat Nortmannos redire.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXXI 15:3)
tamen in brevi finivit vitam praesentem, possessurus caelestem, ut credimus.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXXVII 34:6)
nostri non iam ex illis repetita praebent, sed alia nituntur memoria annalium, quam indicare difficile est, nisi pauca ex Thegani Vita Hludowici imperatoris deprompta credere velis.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, PRAEFATIO 4:15)
Non satis est tutum mellitis credere uerbis.
(ANONYMUS NEVELETI, De duabus canibus 11:12)
at fiat utile, crede michi.
(ANONYMUS NEVELETI, De aquila et testudine 16:5)
Credit auis picteque placent preludia lingue.
(ANONYMUS NEVELETI, De uulpe et coruo 17:4)
Tempore non omni non omnibus omnia credas.
(ANONYMUS NEVELETI, De lupo et sue 27:9)
Qui misere credit, creditur esse miser.
(ANONYMUS NEVELETI, De lupo et sue 27:10)
Vulneris auctor eget, se uulnere credit egenum.
(ANONYMUS NEVELETI, De rustico et angue 33:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION