라틴어 문장 검색

Quod ad me quidem pertinet, intellego me non opes sed occupationes perdidisse.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 64:1)
dii istos deaeque perdant, quorum luxuria tam invidiosi imperii fines transcendit !
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 64:6)
Redisti, non ut voluptatem ex filio perciperes, sed ut consuetudinem desiderii perderes.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 106:2)
tua potest efficere pietas, ut perdidisse se matrem doleat tantum, non et sentiat.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 128:4)
hic habere se dolet liberos, hic perdidisse.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 22:4)
Hoc incolumi salvi tibi sunt tui, nihil perdidisti;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 40:2)
Cum cogitaveris multa esse, quae perdidit, cogita plura esse, quae non timet.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 50:2)
non perdidit lucem frater tuus, sed sinceriorem sortitus est.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 54:3)
Cogita iucundissimum esse, quod habuisti, humanum, quod perdidisti.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 62:2)
Illo moderante terras et ostendente quanto melius beneficiis imperium custodiatur quam armis, illo rebus humanis praesidente non est periculum, ne quid perdidisse te sentias ;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 73:1)
nemo enim tam expers erit sensus ac sanitatis, ut fortunam ulli queratur luctum intulisse, quam sciet etiam Caesarum lacrimas concupisse, Divus Augustus amisit Octaviam sororem carissimam et ne ei quidem rerum natura lugendi necessitatem abstulit, cui caelum destinaverat, immo vero idem omni genere orbitatis vexatus sororis filium successioni praeparatum suae perdidit ;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 89:3)
illud ipsum naturale remedium temporis, quod maximas quoque aerumnas componit, in te una vim suam perdidit.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 7:4)
Solacia simul atque auxilia perdidit.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 75:4)
experiendum se dedit Seiano ad latus stanti, quam patienter posset suos perdere.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 83:3)
Ad hoc genitus es, ut perderes, ut perires, ut sperares, metueres, alios teque inquietares, mortem et timeres et optares et, quod est pessimum, numquam scires, cuius esses status.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 95:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION