라틴어 문장 검색

Cum autem singulos illorum armavisset, non tam clipeorum et hastarum munitione quam per bonos sermones exhortatione, cumque somnium fide dignum exposuisset, supra modum universos laetificavit.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 15장11)
Illi uero de te tanti criminis fidem capiunt atque hoc ipso uidebimur affines fuisse maleficio quod tuis imbuti disciplinis, tuis instituti moribus sumus.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 4:8)
Elusus Cereris fide
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XI 5:1)
Nam etsi rara est fortuitis manendi fides, ultimus tamen uitae dies mors quaedam fortunae est etiam manentis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, V 1:25)
Quod mundus stabili fide
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XVI 1:1)
Et quam nunc socia fide
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XVI 19:1)
Hic fidis etiam sua
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XVI 26:1)
Fidibus lentis promere cantu.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, IV 6:1)
Atque haec nullis extrinsecus sumptis, sed ex altero [altero] fidem trahente insitis domesticisque probationibus explicabas.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 3:18)
Nam cum bonum malumque contraria sint, si bonum potens esse constiterit liquet imbecillitas mali, at si fragilitas clarescat mali boni firmitas nota est. Sed uti nostrae sententiae fides abundantior sit, alterutro calle procedam nunc hinc nunc inde proposita confirmans.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 1:5)
Iungantque fidem frigora flammis,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XII 22:1)
Simul, cum omne disputationis tuae latus indubitata fide constiterit, nihil de sequentibus ambigatur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, I 1:10)
sententia enim philosophorum innititur demonstrationibus et certis rationibus possibilibus in rebus de quibus loquuntur, fides autem in multis, innititur miraculis et non rationibus:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 1 1:2)
mundus autem est aeternus in futuro et secundum sententiam christianae fidei, et secundum quorundam philosophorum opinionem;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 17:4)
Istae sunt rationes per quas quidam haeretici, tenentes aeternitatem mundi nituntur impugnare sententiam christianae fidei, quae ponit mundum esse novum;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 5 39:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION