라틴어 문장 검색

sed ego idem, qui in illo sermone nostro qui est expositus in Bruto multum tribuerim Latinis, vel ut hortarer alios vel quod amarem meos, recordor longe omnibus unum me anteferre Demosthenem, quem velim accommodare ad eam quam sentiam eloquentiam, non ad eam quam in aliquo ipse cognoverim.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 7장 1:1)
ad Atticorum igitur auris teretes et religiosas qui se accommodant, ei sunt existimandi Attice dicere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 9장 1:1)
hac ego religione non sum ab hoc conatu repulsus existimavique in omnibus rebus esse aliquid optimum, etiam si lateret, idque ab eo posse qui eius rei gnarus esset iudicari.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 11장 1:9)
Quod si in philosophia tantum interest quem ad modum dicas, ubi res spectatur, non verba penduntur, quid tandem in causis existimandum est quibus totis moderatur oratio?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 16장 1:5)
Nam orationis subtilitas imitabilis illa quidem videtur esse existimanti, sed nihil est experienti minus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 23장 2:3)
quod si ita est - nec vero aliter existimo - quid, ipsi suis sensibus non moventur?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 51장 4:1)
Syllabis enim metiendos pedes, non intervallis existimat;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 57장 4:5)
Atque ut plane genus hoc, quod ego laudo, contempsisse videantur, aut scribant aliquid vel Isocrateo more vel quo Aeschines aut Demo- sthenes utitur, tum illos existimabo non desperatione reformi- davisse genus hoc, sed iudicio refugisse;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 71장 1:2)
quae servitus est, si haec libertas existimari potest?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon V, 3장5)
non recte fortasse, sed vulgi opinio mutari vix potest ad eamque omnia dirigunt et qui iudicant et qui existimant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 19장 2:10)
Ita prorsus existimo.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 9:13)
Ita prorsus existimo.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 11:5)
Quodsi omnium consensus naturae vox est, omnesque qui ubique sunt consentiunt esse aliquid, quod ad eos pertineat qui vita cesserint, nobis quoque idem existimandum est, et si, quorum aut ingenio aut virtute animus excellit, eos arbitrabimur, quia natura optima sint, cernere naturae vim maxume, veri simile est, cum optumus quisque maxume posteritati serviat, esse aliquid, cuius is post mortem sensum sit habiturus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 34:1)
de communi hominum memoria loquor, et eorum maxume qui in aliquo maiore studio et arte versantur, quorum quanta mens sit, difficile est existimare;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 58:5)
Cuius hoc dicto admoneor, ut aliquid etiam de humatione et sepultura dicendum existimem, rem non difficilem, is praesertim cognitis, quae de nihil sentiendo paulo ante dicta sunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 101:11)

SEARCH

MENU NAVIGATION