라틴어 문장 검색

haec notat iniustos supplicibusque fauet.
(티불루스, Elegiae, 3권, Incerti Auctoris22)
haec precatus, veluti sensisset auditas preces, inquit, Romani, optimus maximus resistere atque iterare pugnam iubet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 135:1)
inde ubi prospectu in urbem agrumque capto deos precatus regiones ab oriente ad occasum determinavit, dextras ad meridiem partes, laevas ad septentrionem esse dixit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 197:2)
lituo in laevam manum dextra in caput Numae imposita ita precatus est, Iuppiter pater, si est fas hunc Numam Pompilium, cuius ego caput teneo, regem Romae esse, uti tu signa nobis certa adclarassis inter eos fines quos feci.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 198:2)
inde L. Tarquinius regnare occepit, cui Superbo cognomen facta indiderunt, quia socerum gener sepultura prohibuit, Romulum quoque insepultum perisse dictitans, primoresque patrum, quos Servi rebus favisse credebat, interfecit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 497:1)
tum Cocles tiberine pater, inquit, te sancte precor, haec arma et hunc militem propitio flumine accipias.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 107:1)
praetereuntibus Capitolium arcemque et alia templa, quidquid deorum oculis, quidquid animo occurrit, precantur ut illud agmen faustum atque felix mittant, sospites brevi in patriam ad parentes restituant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 548:1)
Appius decreto praefatur, quam libertati faverit eam ipsam legem declarare quam Vergini amici postulationi suae praetendant;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 479:1)
dein cum undique plus in illo senili animo non consilii modo, sed etiam virtutis esse quam in omnibus aliis dicerent laudibusque haud immeritis onerarent, et consul nihil remitteret, precatus tandem deos immortales Cincinnatus ne senectus sua in tam trepidis rebus damno dedecorive rei publicae esset, dictator a consule dicitur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 152:1)
precantemque deinde, ne se fessum labore ac volneribus tenerent, cum ingenti laude non virtutis magis quam moderationis dimissum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 440:3)
quae cum allata Romam essent, dicitur Q. Servilius, aetate et usu doctus precatus ab dis immortalibus ne discordia tribunorum damnosior rei publicae esset quam ad Veios fuisset, et velut haud dubia clade imminente institisse filio ut milites scriberet et arma pararet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 497:1)
ubi tantum in tempore fuit momenti ut cum precantibus opem militibus, qui ibi a Volscis obsidebantur, succurri si maturatum esset potuisset, ad id venerit exercitus subsidio missus ut ab recenti caede palati ad praedandum hostes opprimerentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 639:2)
quanto tandem, si quicquam in vobis, non dico civilis, sed humani esset, favere vos magis et quantum in vobis esset indulgere potius comitati patrum atque obsequio plebis oportuit?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 31:1)
minime convenire quibus iratos quisque deos precatus sit in iis sua potestate, cum liceat et oporteat, non uti.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 136:1)
te simul, Iuno regina, quae nunc Veios colis, precor, ut nos victores in nostram tuamque mox futuram urbem sequare, ubi te dignum amplitudine tua templum accipiat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 237:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION