도구

도구

라틴어 문장 검색

fortis vero dolorem summum malum iudicans aut temperans voluptatem summum bonum statuens esse certe nullo modo potest.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 7:5)
Quando igitur duobus generibus iniustitiae propositis adiunximus causas utriusque generis easque res ante constituimus, quibus iustitia contineretur, facile, quod cuiusque temporis officium sit, poterimus, nisi nosmet ipsos valde amabimus, iudicare;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 39:4)
sed tamen, quia magis ea percipimus atque sentimus, quae nobis ipsis aut prospera aut adversa eveniunt, quam illa, quae ceteris, quae quasi longo intervallo interiecto videmus, aliter de illis ac de nobis iudicamus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 40:3)
Decipere hoc quidem est, non iudicare.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 44:8)
Nam et qui gratificantur cuipiam, quod obsit illi, cui prodesse velle videantur, non benefici neque liberales, sed perniciosi assentatores iudicandi sunt, et qui aliis nocent, ut in alios liberales sint, in eadem sunt iniustitia, ut si in suam rem aliena convertant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 57:4)
De benivolentia autem, quam quisque habeat erga nos, primum illud est in officio, ut ei plurimum tribuamus, a quo plurimum diligamur, sed benivolentiam non adulescentulorum more ardore quodam amoris, sed stabilitate potius et constantia iudicemus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 63:1)
Eius autem vinculum est ratio et oratio, quae docendo, discendo, communicando, disceptando, iudicando conciliat inter se homines coniungitque naturali quadam societate;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 67:4)
Intelligendum autem est, cum proposita sint genera quattuor, e quibus honestas officiumque manaret, splendidissimum videri, quod animo magno elatoque humanasque res despiciente factum sit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 80:1)
Vera autem et sapiens animi magnitudo honestum illud, quod maxime natura sequitur, in factis positum, non in gloria iudicat principemque se esse mavult quam videri;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 85:2)
Id autem ipsum cernitur in duobus, si et solum id, quod honestum sit, bonum iudices et ab omni animi perturbatione liber sis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 88:3)
vere autem si volumus iudicare, multae res exstiterunt urbanae maiores clarioresque quam bellicae.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 97:3)
Quamvis enim Themistocles iure laudetur et sit eius nomen quam Solonis illustrius citcturque Salamis clarissimae testis victoriae, quae anteponatur consilio Solonis ei, quo primum constituit Areopagitas, non minus praeclarum hoc quam illud iudicandum est;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 98:1)
Illud autem sic est iudicandum, maximas geri res et maximi animi ab iis, qui res publicas regant, quod earum administratio latissime pateat ad plurimosque pertineat;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 119:1)
Sed poëtae, quid quemque deceat, ex persona iudicabunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 126:9)
itaque ante implicatur aliquo certo genere cursuque vivendi, quam potuit, quod optimum esset, iudicare.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 150:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION