도구

도구

라틴어 문장 검색

Quis adeo tam linguae Latinae ignarus est, quin sciat eum dici 'obnoxium ' cui quid ab eo cui esse ' obnoxius' dicitur incommodari et noceri potest, ut qui habeat aliquem noxae, id est culpae suae, conscium?
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, XVII 4:1)
Tum vero ego permotus, agendum iam oblique, ut cum homine stulto, existimavi et Cetera, inquam, vir doctissime, remotiora gravioraque si discere et scire debuero, quando mihi usus venerit, tum quaeram ex te atque discam;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, XVII 5:1)
sed enim quia dixi saepe 'obnoxius' et quid dicerem nescivi, didici ex te et scire nunc coepi quod non ego omnium solus, ut tibi sum visus, ignoravi, sed, ut res est, Plautus quoque, homo linguae atque elegantiae in verbis Latinae princeps, quid esset 'obnoxius' nescivit;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, XVII 5:2)
Sed Hyginus nimis hercle ineptus fuit, cum quid praepetes essent se scire ratus est, Vergilium autem et Cn.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, Temere inepteque reprehensum esse a Iulio Hygino Vergilium, quod praepetes Daedali pennas dixit; atque inibi quid sint aves praepetes et quid illae sint aves quas Nigidius inferas appellavit. 5:1)
Libitum tamen est in loco hoc miraculorum notare id etiam, quod Plinius Secundus, vir in temporibus aetatis suae ingenii dignitatisque gratia auctoritate magna praeditus, non audisse neque legisse, sed scire sese atque vidisse in libro Naturalis Historiae septimo scripsit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, IV 14:1)
Sed Palinuros qui potuit, inquit, scire ea quae post annos sescentos facta sunt, nisi quis eum divinasse aput inferos putat, proinde ut animae defunctorum solent?
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XVI 10:1)
Est adeo id vitium plerumque serae eruditionis, quam Graeci ὀψιμαθίαν appellant, ut quod numquam didiceris, diu ignoraveris, cum id scire aliquando coeperis, magni facias quo in loco cumque et quacumque in re dicere.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, VII 4:1)
Qui alienum tacens lucri faciendi causa sustulit, furti obstringitur, sive scit cuius sit, sive nescit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, XVIII 22:2)
Scite igitur et perite noster Maro, quod, cum versus illos Homeri consectaretur:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, I 21:1)
Ad ea Taurus vultu iam propemodum laetiore, delectatus enim videbatur inlecebra quaestionis, Si iam amicus, inquit, hic noster melius valeret, gemitus eiusmodi necessarios a calumnia defendisset et hanc, opinor, tibi quaestionem dissolvisset, me autem scis cum Stoicis non bene convenire, vel cum potius;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, V 6:1)
At si sciant, inquit, homines nihil omnium rerum diutius posse celari, repressius pudentiusque peccabitur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, XI 6:1)
'Scio solere plerisque hominibus in rebus secundis atque prolixis atque prosperis animum excellere atque superbiam atque ferociam augescere.'
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XXV 15:2)
Deinde, inquit, voculatio qui poterit servari, si non sciemus in nominibus, ut 'Valeri,' utrum interrogandi an vocandi sint?
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XXVI 2:2)
An videlicet magna sciunt, parva nesciunt, et minora maioribus inperceptiora sunt?
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Quartus Decimus, I 25:2)
Huius autem sententiae versus, quos Cicero in linguam Latinam vertit, non Aiax apud Homerum dicit neque Aiax agit ut sepeliatur, sed Hector dicit et Hector de sepultura agit, priusquam sciat an Aiax secum depugnandi causa congressurus sit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, VI 5:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION