라틴어 문장 검색

Per alteram autem fistulam, quae Graece nominatur τραχεῖα ἀρτηρία, spiritum a summo ore in pulmonem atque inde rursum in os et in nares commeare, perque eandem viam vocis quoque fieri meatum ac, ne potus cibusve aridior, quem oporteret in stomachum ire, procideret ex ore labereturque in eam fistulam per quam spiritus reciprocatur, eaque offensione intercluderetur animae via, inpositam esse arte quadam et ope naturae inde apud duo ista foramina, quae dicitur ἐπιγλωττίσ, quasi claustra quaedam mobilia, coniventia vicissim et resurgentia,
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XI 4:1)
Tum comperi duas species ellebori esse discerniculo coloris insignes, candidi et nigri;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XV 5:1)
et quae duo verba observanda praeceperit rerum saluberrima.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XIX 1:2)
Praeterea idem ille Epictetus, quod ex eodem Favorino audivimus, solitus dicere est duo esse vitia multo omnium gravissima ac taeterrima, intolerantiam et incontinentiam, cum aut iniurias quae sunt ferendae non toleramus neque ferimus, aut a quibus rebus voluptatibusque nos tenere debemus, non tenemus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XIX 6:1)
Itaque, inquit, si quis haec duo verba cordi habeat eaque sibi imperando atque observando curet, is erit pleraque inpeccabilis vitamque vivet tranquillissimam.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XIX 7:1)
Verba haec duo dicebat:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XIX 7:2)
Romae autem per eas tempestates decemviros legibus scribundis creatos constitit tabulasque ab his primo decem conscriptas, mox alias duas additas.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XXI 15:1)
Annis deinde postea paulo pluribus quam viginti, pace cum Poenis facta, consulibus C. Claudio Centhone, Appii Caeci filio, et M. Tuditano, primus omnium L. Livius poeta tabulas docere Romae coepit post Sophoclis et Euripidis mortem annis plus fere centum et sexaginta, post Menandri annis circiter quinquaginta duobus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XXI 42:1)
FAMILIARES Favorini erant duo quidam non incelebres in urbe Roma philosophi.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, I 2:1)
Hi duo inter sese dissentiebant.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, IX 3:3)
Inter duas filias regum quid mutet, inter Antigonam et Tulliam, est animadvertere.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, XII 10:2)
Est autem hemiolios qui numerum aliquem totum in sese habet dimidiumque eius, ut tres ad duo, quindecim ad decem, triginta ad viginti;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, XIV 5:1)
Ex quinque corporis sensibus duos esse cum beluis maxiem communes;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, II 1:1)
quodque turpis et improba est voluptas quae ex auditu, visu odoratuque procedit, quae vero ex gustu tactuque est, rerum omium foedissima est, cum hae duae bestiarum etiam sint, reliquae hominum tantum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, II 1:2)
Sed enim quae nimia ex gustu atque tactu est, ea voluptas, sicuti sapientes viri censuerunt, omnium rerum foedissima est, eosque maxime qui duabus istis beluinis voluptatibus sese dediderunt, gravissimi vitii vocabulis Graeci appellant vel ἀκρατεῖσ vel ἀκολάστουσ;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, II 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION