라틴어 문장 검색

Praeterea creditorem mihi ipse eligo, beneficium saepe ab eo accipio, a quo nolo, et aliquando ignorans obligor.
(세네카, 행복론, Liber III 53:1)
Tu, cum Mamercum Scaurum consulem faceres, ignorabas ancillarum illum suarum menstruum ore hiante exceptare ?
(세네카, 행복론, Liber IV 149:1)
Quid, si ignoro, quid desideres ?
(세네카, 행복론, Liber V 137:6)
Unde scis, nolim an ignorem, animus an facultas desit mihi?
(세네카, 행복론, Liber V 138:2)
Dum nemo ex animi sui sententia suadet dissuadetque, sed adulandi certamen est et unum amicorum omnium officium, una contentio, quis blandissime fallat, ignoravere vires suas, et, dum se tam magnos, quam audiunt, credunt, attraxere supervacua et in discrimen rerum omnium perventura bella, utilem et necessariam rupere concordiam, secuti iram, quam nemo revocabat, multorum san- guinem hauserunt fusuri novissime suum ;
(세네카, 행복론, Liber VI 145:1)
Occasionem ignoranti non ostendam ?
(세네카, 행복론, Liber VII 119:3)
" Fortasse non potuit, fortasse ignoravit, fortasse facturus est.
(세네카, 행복론, Liber VII 142:2)
Quod di, omnium rerum optimi auctores, qui beneficia ignoranti dare incipiunt, ingratis perseverant.
(세네카, 행복론, Liber VII 148:3)
Nec est tamen, quod putes illos ignorare, quam cara res sit;
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 46:1)
" Hunc tu ignorantem, an sedeat, putas scire an vivat, an videat, an otiosus sit ?
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 70:3)
Quaedam enim ignorantibus aegris curanda sunt;
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 114:4)
plus est, quod ignoravit.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 137:4)
Utrumne stultius sit nescio mortalitatis legem ignorare, an impudentius recusare.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 67:7)
Non est enim quod ignores omnes hos nescire, quemadmodum se gerant, loquantur ahquid coram te de Druso an nihil, ne aut obhvio clarissimi iuvenis illi faciat iniuriam aut mentio tibi.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 26:2)
Tale itaque aliquid et in hoc esse suspicor, quod prima specie pulchrum atque magnificum est, nec iniuriam nec contumeliam accepturum esse sapientem.
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 11:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION