라틴어 문장 검색

Itaque videndum est, ne non satis sit id, quod apud Platonem est in philosophos dictum, quod in veri investigatione versentur quodque ea, quae plerique vehementer expetant, de quibus inter se digladiari soleant, contemnant et pro nihilo putent, propterea iustos esse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 38:3)
namhoc ipsum ita iustum est, quod recte fit, si est voluntarium.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 38:8)
Ex quo intellegi potest nullum bellum esse iustum, nisi quod aut rebus repetitis geratur aut denuntiatum ante sit et indictum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 48:2)
Cum vero de imperio decertatur belloque quaeritur gloria, causas omnino subesse tamen oportet easdem, quas dixi paulo ante iustas causas esse bellorum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 51:1)
Poeni foedifragi, crudelis Hannibal, reliqui iustiores.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 51:3)
operam exigendam, iusta praebenda.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 55:3)
Quare L. Sullae, C. Caesaris pecuniarum translatio a iustis dominis ad alienos non debet liberalis videri;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 58:4)
nihil est enim liberale, quod non idem iustum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 58:5)
Nihil autem est amabilius nec copulatius quam morum similitudo bonorum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 74:2)
et iusta omnia decora sunt, iniusta contra, ut turpia, sic indecora.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 122:6)
natis sepulchre ipse est parens, indecorum videretur, quod eos fuisse iustos accepimus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 126:6)
Atqui hoc idem Sophocles si in athletarum probatione dixisset, iusta reprehensione caruisset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 185:6)
Quorum error eripiendus est opinioque omnis ad eam spem traducenda, ut honestis consiliis iustisque factis, non fraude et malitia se intellegant ea, quae velint, consequi posse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 13:5)
Iustis autem et fidis hominibus, id est bonis viris, ita fides habetur, ut nulla sit in iis fraudis iniuriaeque suspicio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 43:4)
Sed ne quis sit admiratus, cur, cum inter omnes philosophos constet a meque ipso saepe disputatum sit, qui unam haberet, omnes habere virtutes, nune ita seiungam, quasi possit quisquam, qui non idem prudens sit, iustus esse, alia est illa, cum veritas ipsa limatur in disputatione, subtilitas, alia, cum ad opinionem communem omnis accommodatur oratio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 46:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION