도구

도구

라틴어 문장 검색

Quas tempore callida parvo Colchis amicitiae mendacis imagine cepit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 21:3)
illud amicitiae sanctum et venerabile nomen re tibi pro vili sub pedibusque iacet?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 85)
vive sine invidia, mollesque inglorius annos exige, amicitias et tibi iunge pares, Nasonisque tui, quod adhuc non exulat unum, nomen ama :
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 420)
Usus amicitiae tecum mihi parvus, ut illam non aegre posses dissimulare, fuit, nec me complexus vinclis propioribus esses nave mea vento, forsan, eunte suo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 51)
ut cecidi cunctique metu fugere ruinam, versaque amicitiae terga dedere meae, ausus es igne Iovis percussum tangere corpus et deploratae limen adire domus:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 52)
Foedus amicitiae nec vis, carissime, nostrae, nec, si forte velis, dissimulare potes, donec enim licuit, nec te mihi carior alter, nec tibi me tota iunctior urbe fuit, isque erat usque adeo populo testatus, ut esset paene magis quam tu quamque ego notus, amor ;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 61)
teque, quod est rarum, praesta constanter ad omne indeclinatae munus amicitiae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 58)
nec avara Tibullo tempus amicitiae fata dedere meae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 1027)
Propriae amicitiae cum Deo historia in quodam geographico loco usque succrescit, qui perquam personale fit signum, atque in unoquoque nostrum memoria residet locorum, permultum iuvantium.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 107:4)
Quapropter homo et res cessaverunt sibi in amicitia auxiliari, et coeperunt vicissim inter se pugnare.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 143:9)
“Omnis laesio solidarietatis et amicitiae civium damna in naturam inferunt”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 186:2)
Exempli gratia, quibusdam in locis, in quibus frontes aedificiorum multo sunt in deterius mutatae, sunt personae quae percuriose partes internas suarum habitationum colant, vel optime se sentiant ob benignitatem amicitiamque gentis.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 194:2)
230. Exemplum sanctae Teresiae Lexoviensis invitat nos ad parvam viam amoris calcandam, ne opportunitatem amittamus alicuius verbi amabilis, subrisionis, cuiuslibet parvi gestus quo pax et amicitia colatur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 292:1)
hoc conluctantis tractarunt bracchia Iacob, ipse dator legis divinae accedere coram iussus, amicitiae conlato qui stetit ore comminus et sacris coniunxit verba loquellis, carnis in effigie Christum se cernere sensit.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 312)
Christo iam tunc venienti, crede, parata via est, quam dudum publica nostrae pacis amicitia struxit moderamine Romae.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2216)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION