라틴어 문장 검색

sed is ut contra Stoicos, quos studiosissime semper refellebat et contra quorum disciplinam ingenium eius exarserat;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 83:3)
quo cum venissem, vita illa beata, quae ferebatur, plena Italicarum Syracusiarumque mensarum, nullo modo mihi placuit, bis in die saturum fieri nec umquam pernoctare solum ceteraque, quae comitantur huic vitae, in qua sapiens nemo efficietur umquam, moderatus vero multo minus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 100:6)
- (moderatae perturbationes etc.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, INDICES, II. RES MEMORABILES ET VOCABULA MEMORABILIA.131)
nam puer bonō ingeniō es.
(옥스포드 라틴 코스 2권, Quīntus ad Graeciam nāvigat6)
‘tū iuvenis es optimō ingeniō, ut dīcit Hēliodōrus, neque quisquam discipulōrum dīligentius studet.
(옥스포드 라틴 코스 2권, Acadēmīa21)
Magne pater divum, saevos punire tyrannos haut alia ratione velis, cum dira libido moverit ingenium ferventi tincta veneno:
(페르시우스, 풍자, satire 328)
dic hoc, magni pupille Pericli, scilicet ingenium et rerum prudentia velox ante pilos venit, dicenda tacendave calles.
(페르시우스, 풍자, satire 44)
Nondum umbraticus doctor ingenia deleverat, cum Pindarus novemque lyrici Homericis versibus canere timuerunt.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 2:5)
Scylax, canino scilicet usus ingenio, taeterrimo latratu triclinium implevit Margaritamque Croesi paene laceravit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 64:19)
Et ideo ingenio meo impositum est illi nomen bellissimum;
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 70:5)
Amor ingenii neminem unquam divitem fecit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 83:17)
At ille, qui plausum ingenii sui noverat, operuit caput extraque tem plum profugit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 90:2)
Tanto magis expedit inguina quam ingenia fricare.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 92:19)
Usus est miles ingenio prudentissimae feminae, posteroque die populus miratus est, qua ratione mortuus isset in crucem."
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 112:17)
Crines ingenio suo flexi per totos se umeros effuderant, frons minima et quae radices capillorum retro flexerat, supercilia usque ad malarum scripturam currentia et rursus confinio luminum paene permixta, oculi clariores stellis extra lunam fulgentibus, nares paululum inflexae et osculum quale Praxiteles habere Dianam credidit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 126:23)

SEARCH

MENU NAVIGATION