도구

도구

라틴어 문장 검색

— Nimis quidem, inquam, uera ratio et, si quam paulo ante docuisti prouidentiam fatumue considerem, firmis uiribus nixa sententia.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIII 1:8)
— Hoc, inquam, uerum est, tametsi nemo audeat confiteri.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIII 1:31)
Nam nihil ex nihilo exsistere uera sententia est, cui nemo umquam ueterum refragatus est, quamquam id illi non de operante principio sed de materiali subiecto hoc omnium de natura rationum quasi quoddam iecerint fundamentum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, I 2:5)
Neque enim necesse esse contingere quae prouidentur, sed necesse esse quae futura sunt prouideri quasi uero quae cuius rei causa sit, praescientiane futurorum necessitatis an futurorum necessitas prouidentiae, laboretur ac non illud demonstrare nitamur, quoquo modo sese habeat ordo causarum necessarium esse euentum praescitarum rerum etiam si praescientia futuris rebus eueniendi necessitatem non uideatur inferre.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 2:3)
Etenim si quispiam sedeat, opinionem quae eum sedere coniectat ueram esse necesse est;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 3:1)
Ueris statuit bella duobus
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VI 3:1)
An nulla est discordia ueris
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VI 6:1)
Igitur quisquis uera requirit
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VI 25:1)
omne etenim signum tantum quid sit ostendit, non uero efficit quod designat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 2:8)
Ueris falsa redarguit?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VIII 25:1)
aut igitur rationis uerum esse iudicium nec quicquam esse sensibile aut, quoniam sibi notum sit plura sensibus et imaginationi esse subiecta, inanem conceptionem esse rationis, quae quod sensibile sit ac singulare quasi quiddam uniuersale consideret.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, IX 2:3)
Nam quicquid uiuit in tempore id praesens a praeteritis in futura procedit nihilque est in tempore constitutum quod totum uitae suae spatium pariter possit amplecti, sed crastinum quidem nondum apprehendit hesternum uero iam perdidit;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 1:6)
Ita igitur cuncta dispiciens diuinus intuitus qualitatem rerum minime perturbat apud se quidem praesentium ad condicionem uero temporis futurarum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 3:10)
Ita etiam, quae praesentia deus habet dubio procul exsistent, sed eorum hoc quidem de rerum necessitate descendit illud uero de potestate facientium.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:11)
ergo, cum necesse sit in mundo ponere aliquem motum primum -, non enim contingit abire in infinitum in motibus quorum unus sit causa alterius - sequitur quod naturalis ex sua scientia et suis principiis quibus ipse utitur, non potest ponere primum motum novum.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 46:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION