라틴어 문장 검색

at quos effugium servarat corpore adeso, posterius tremulas super ulcera tetra tenentes palmas horriferis accibant vocibus Orcum, donique eos vita privarant vermina saeva expertis opis, ignaros quid volnera vellent.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 34:3)
quantos tum gemitus ipsi sibi, quantaque nobis volnera, quas lacrimas peperere minoribus nostris!
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 41:2)
aere solum terrae tractabant, aereque belli miscebant fluctus et vulnera vasta serebant et pecus atque agros adimebant;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 43:5)
inde boves Lucas turrito corpore, tetras, anguimanus, belli docuerunt volnera Poeni sufferre et magnas Martis turbare catervas.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 43:10)
inritata leae iaciebant corpora saltu undique et adversum venientibus ora patebant et nec opinantis a tergo deripiebant deplexaeque dabant in terram volnere victos, morsibus adfixae validis atque unguibus uncis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 44:3)
si quos ante domi domitos satis esse putabant, effervescere cernebant in rebus agundis volneribus clamore fuga terrore tumultu, nec poterant ullam partem redducere eorum;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 44:7)
postremo cur sancta deum delubra suasque discutit infesto praeclaras fulmine sedes et bene facta deum frangit simulacra suisque demit imaginibus violento volnere honorem?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 13:16)
super occisum deinde animam scissis proprio vulnere visceribus effudit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 25:2)
ergo hiems veluti vulnus est solis, quae et lucem eius nobis minuit et calorem:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 4:2)
Hic cum omnes concordi testimonio doctrinam et poetae et enarrantis aequarent, exclamavit Evangelus diu se succubuisse patientiae, nec ultra dissimulandum, quin in medium detegat inscientiae Virgilianae vulnera.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, X. 1:1)
— Et truncas inhonesto vulnere nares, et de Mezentio:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, III. 8:3)
alieno vulnere:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 4:3)
— Nunc alte vulnus adactum.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 23:2)
Quid enim aliud ex hoc intellegendum est quam hoc, altum vulnus esse amittere filium?
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 23:3)
Ipse caput nivei fultum Pallantis et ora Ut vidit levique patens in pectore vulnus.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 13:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION