라틴어 문장 검색

ADIECIMUS saepe animum ad vocabula rerum non paucissima quae neque singulis verbis, ut a Graecis, neque, si maxime pluribus eas res verbis dicamus, tam dilucide tamque apte demonstrari Latina oratione possunt quam Graeci ea dicunt privis vocibus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, XVI 2:1)
Scite igitur et perite noster Maro, quod, cum versus illos Homeri consectaretur:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, I 21:1)
Cuius sententias communis utilitatis gratia, quantum meminisse potui, rettuli, amoenitates vero et copias ubertatesque verborum Latina omnis facundia vix quaedam indipisci potuerit, mea tenuitas nequaquam.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, I 25:2)
Hoc qui nolit diutius aput sese quaerere, inveniet quid sit in M. Varronis De Sermone Latino ad Marcellum libro secundo.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, VI 4:1)
Quod aeditumus verbum Latinum sit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, X 1:1)
AEDITIMUS verbum Latinum est et vetus, ea forma dictum qua finitimus et legitimus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, X 2:1)
M. Varro in libro secundo Ad Marcellum De Latino Sermone aeditumum dici oportere censet magis quam aedituum, quod alterum sit recenti novitate fictum, alterum antiqua origine incorruptum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, X 5:1)
sed cum verborum Latinorum sententia, usus, ratio exploranda sit, scaevus profecto et caecus animi forem, si, cum haberem tui copiam, issem magis ad alium quam ad te.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, XIII 5:1)
An utrumque idem valere voluerit fatum atque naturam et duas res καθ' ἑνο`σ ὑποκειμένου posuerit, an vero diviserit separaritque, ut alios casus natural ferre videatur, alios fatum, considerandum equidem puto, atque id maxime requirendum, qua ratione dixerit accidere multa humanitus posse praeter fatum, quando sic ratio et ordo et insuperabilis quaedam necessitas fati constituitur, ut omnia intra fatum claudenda sint, nisi illud sane Homeri secutus est:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, I 3:2)
Quid veteres Latini dixerint quas Graeci προσωͺδίασ appellant;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, VI 1:1)
Diversum de natura leonum dixisse Homerum in carminibus et Herodotum in historiis.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, VII 1:1)
Homerus autem leones, sic enim feminas quoque virili genere appellat, quod grammatici ἐπίκοινον vocant, pluris gignere atque educare catulos dicit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, VII 4:1)
Is libros compluris de usu atque ratione linguae Latinae, item de variis atque promiscis quaestionibus composuit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, IX 3:1)
Adeo, inquit, veteres Romani litteras Graecas nesciverunt et rudes Graecae linguae fuerunt, ut stellas quae in capite tauri sunt propterea ' suculas' appellarint, quod eas Graeci ὑάδασ vocant, tamquam id verbum Latinum Graeci verbi interpretamentum sit, quia quae Graece 'sues' Latine dicantur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, IX 5:2)
sed ut quod Graeci ὑπέρ, nos super dicimus, quod illi ὕπτιοσ, nos supinus, quod illi ὑφορβόσ, nos subulcus, quod item illi ὕπνοσ, nos primo sypnus, deinde per y Graecae Latinaeque o litterae cognationem somnus:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, IX 6:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION